Αντιμετώπιση του ηλικιωμένου ασθενου με υπερθυρεοειδισμό
Όπως και στους νέους σε ηλικία ασθενείς, η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού στον ηλικιωμένο ασθενή περιλαμβάνει αντιθυρεοειδικά φάρμακα και ραδιενεργό ιώδιο. Η χειρουργική επέμβαση παλαιότερα σπανίως είχε ένδειξη λόγω αυξημένων κινδύνων στον ηλικιωμένο ασθενή. Σήμερα όμως η εξέλιξη πολλών κλάδων της ιατρικής (αναισθησιολογίας, καρδιολογίας κ.ά.), ο τεχνολογικός εξοπλισμός αιχμής που χρησιμοποιείται αλλά και η δεινότητα ενός εξειδικευμένου χειρουργού είναι οι προϋποθέσεις εκείνες που επιτρέπουν ακόμα και σε αυτούς τους ασθενείς, η χειρουργική επέμβαση να τους βοηθήσει να απαλλαγούν οριστικά από την ασθένεια τους. Ενώ η νόσος του Graves εξακολουθεί να είναι μια συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού, το τοξικό οζώδες αδένωμα εμφανίζεται πιο συχνά στον ηλικιωμένο ασθενή. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι συνέπειες της αλλαγής στη λειτουργία του θυρεοειδούς σε άλλα συστήματα του οργανισμού πρέπει να παρακολουθούνται στενά, λόγω της αυξημένης πιθανότητας συνυπάρχουσας καρδιακής, συστηματικής νόσου και θυρεοειδοπάθειας σε ηλικιωμένους ασθενείς. Πιο συχνά, η λειτουργία του θυρεοειδούς τίθεται υπό έλεγχο πρώτα με αντιθυρεοειδή φάρμακα (προπυλοθειουρακίλη ή μεμιμαζόλη (Tapazole) ) παρά με ραδιενεργό ιώδιο .
Κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης της θεραπείας, ο γιατρός σας θα παρακολουθεί επισταμένως την καρδιακή σας λειτουργία λόγω των συνεπειών, της αλλαγής των επιπέδων της θυρεοειδικής ορμόνης στην καρδιά, που μπορεί να υπάρξουν. Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να τεθούν υπό έλεγχο με συμπληρωματικά φάρμακα, όπως οι βήτα-αδρενεργικοί αναστολείς (propranolol {Inderal®}, metoprolol {Lopressor®}), τα οποία συχνά χορηγούνται για να επιβραδύνουν τον γρήγορο καρδιακό ρυθμό, παρόλο που πρέπει να χορηγούνται με προσοχή στον ασθενή με συνυπάρχουσα συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και η δόση θα πρέπει να μειώνεται όταν η λειτουργία του θυρεοειδούς ελέγχεται στο φυσιολογικό εύρος. Τα συμπτώματα της στηθάγχης και της καρδιακής ανεπάρκειας πρέπει να αντιμετωπιστούν παράλληλα με τη θεραπεία για να τεθεί υπό έλεγχο η λειτουργία του θυρεοειδούς.
Όταν η λειτουργία του θυρεοειδούς διατηρηθεί σε φυσιολογικά πλαίσια με φαρμακευτική αγωγή από το στόμα, ο γιατρός και ο ασθενής μπορούν να λάβουν απόφαση για οριστική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο μαζί. Υπάρχει κάποια διαμάχη σχετικά με το ποιο είναι το φυσιολογικό επίπεδο TSH για τους ηλικιωμένους ασθενείς. Γενικά, γίνεται προσπάθεια να καταστεί η λειτουργία του θυρεοειδούς είτε φυσιολογική είτε χαμηλή σε έναν ηλικιωμένο ασθενή που υποβλήθηκε σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Η θεραπεία μιας υπολειτουργικής θυρεοειδοπάθειας (υποθυρεοειδισμός) είναι συνήθως πιο απλή από το πρόβλημα του υποτροπιάζοντος υπερθυρεοειδισμού στον ηλικιωμένο ασθενή, εξαιτίας της επίδρασης που μπορεί να έχει ο υπερθυρεοειδισμός στην καρδιά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Μια συχνή κλινική ανησυχία είναι η θεραπεία ασθενών με φυσιολογική Τ4 και Τ3 με κατασταλμένη TSH. Μια απομονωμένη χαμηλή TSH είναι ιδιαίτερα συχνή σε ηλικιωμένους ασθενείς. Οι περισσότεροι κλινικοί ιατροί θα παρακολουθήσουν στενά αυτούς τους ασθενείς.
Η χειρουργική θεραπεία στον υποτροπιάζοντα υπερθυρεοειδισμό, θέτει την οριστική λύση σε αυτό το πρόβλημα, απαιτείται όμως ιδιαίτερη προετοιμασία ώστε ο ασθενής να γίνει ευθυρεοειδικός (φυσιολογική λειτουργία του θυρεοειδή). Στη συνέχεια η εμπειρία και η δεινότητα του εξειδικευμένου χειρουργού θα εξασφαλίσουν την ασφαλή και βέλτιστη επέμβαση, για την μόνιμη και οριστική θεραπεία των ασθενών αυτών.
#θυρεοειδής #υπερθυρεοειδισμός #ηλικιωμένος_ασθενής #θυρεοειδεκτομή_σε_ηλικιωμένους #τοξικό_αδένωμα #ραδιενεργό_ιώδιο #θυρεοειδεκτομή #thiroidis #thyroidis #thiroidectomh #hlikwmenos_asthenhs #epemvash #ozos #Graves