Χειρουργική
Παραθυρεοδειδών Αδένων

Παραθυρεοειδεκτομή

Η χειρουργική των παραθυρεοειδών αδένων, απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και γι’ αυτό λέμε ότι οι παραθυρεοειδείς χρειάζονται απαιτητική χειρουργική. Ο χειρουργός πρέπει να έχει εξοικείωση με τον τράχηλο, δεν χρειάζονται μεγάλες τομές που δυστυχώς γίνονται σε ορισμένους ασθενείς. Αντιθέτως χρειάζεται μεγάλη εμπειρία και η τομή να είναι πολύ μικρή. Η κύρια δυσκολία είναι να εντοπιστεί ο αδένας κι αυτό απαιτεί την ικανότητα, εμπειρία αλλά και την εξειδίκευση του χειρουργού.
Με εμπειρία μεγαλύτερη των 18 χρόνων και με τις τεχνικές που εφαρμόζουμε, ο ασθενής μας δεν χρειάζεται να νοσηλευτεί ούτε 24 ώρες. Μιλάει αμέσως, κινητοποιείται και σιτίζεται μετά τις πρώτες ώρες από το χειρουργείο. Η τομή που θα έχει μετά από λίγο χρονικό διάστημα, θα διακρίνεται με δυσκολία.

Πώς μπορώ να βρω έναν έμπειρο χειρουργό του παραθυρεοειδούς ή να πάρω μια δεύτερη γνώμη;

Όλες οι συστάσεις των επιστημονικών εταιρειών του θυρεοειδούς/παραθυρεοειδών αδένων αλλά και όλες οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η πιθανότητα μιας ασφαλούς και επιτυχημένης χειρουργικής επέμβασης παραθυρεοειδούς εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού. Σε γενικές γραμμές, ένας χειρουργός πρέπει να κάνει αρκετές επεμβάσεις ετησίως για να θεωρηθεί ειδικός. Δεν πρέπει να νιώθετε άβολα και πρέπει να ρωτάτε τον χειρουργό σας τα πάντα.

Ρωτήστε

Ρωτήστε πόσες τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις έχει κάνει και ποιο είναι το ποσοστό των προσωπικών του επιπλοκών. Αυτές είναι δύο από τις καλύτερες ενδείξεις ότι ο χειρουργός σας είναι έμπειρος και ασφαλής. Ένας έμπειρος χειρουργός περιμένει από εσάς να τον ρωτήσετε και δεν θα πρέπει να προσβάλλεται ή να νιώθει ότι απειλείται από αυτές τις ερωτήσεις. Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με έναν χειρουργό που κάνει υπερβολικούς ισχυρισμούς σχετικά με την εμπειρία και την επιτυχία του. Ακόμα και όταν κάνει δυσφημιστικά σχόλια για άλλους χειρουργούς ή γιατρούς.

Η παραδοσιακή τεχνική για τη χειρουργική επέμβαση παραθυρεοειδούς ήταν η αμφοτερόπλευρη διερεύνηση του λαιμού. Σε αυτή ο χειρουργός εντοπίζει και τους τέσσερις παραθυρεοειδείς αδένες και καθορίζει ποιοι αδένες νοσούν με βάση το μέγεθος και την εμφάνιση τους. Αυτή η τεχνική έχει αποδειχθεί με την πάροδο του χρόνου ότι είναι πολύ ασφαλής και αποτελεσματική όταν εκτελείται από έμπειρο χειρούργο. Ωστόσο, δεδομένου ότι 80-85% των ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό έχει μόνο έναν παθολογικό αδένα, πολλοί χειρουργοί κάνουν μια πιο περιορισμένη και λιγότερο επεμβατική εγχείρηση. Αυτό γίνεται σε ασθενείς που πιστεύεται ότι έχουν μεγάλη πιθανότητα να έχουν έναν μόνο παθολογικό αδένα. Αυτή η επέμβαση είναι γνωστή ως εντοπισμένη παραθυρεοειδεκτομή.  Σε αυτή την παραθυροειδεκτομή, ο χειρουργός πηγαίνει και αφαιρεί μόνο τον παθολογικό αδένα που αναγνωρίζεται στις προεγχειρητικές εξετάσεις  .

Ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή

Ο όρος “ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση παραθυρεοειδούς” χρησιμοποιείται συχνά και αναφέρεται σε εντοπισμένη παραθυρεοειδεκτομή. Αυτός πραγματικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε επέμβαση παραθυρεοειδεκτομής που γίνεται μέσω μιας πολύ μικρής τομής. Το μήκος της επέμβασης θα ποικίλει ανάλογα με πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών του ασθενούς κλπ.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται μια χειρουργική επέμβαση στους παραθυρεοειδείς με βάση την προτίμηση του χειρουργού. Όταν αποφασίζετε να επιλέξετε έναν χειρούργο, είναι σημαντικό να θυμόσαστε ότι ο τύπος της χρησιμοποιούμενης τεχνικής είναι πολύ λιγότερο σημαντικός από την προσωπική εμπειρία του χειρουργού και το ποσοστό επιτυχίας του.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της χειρουργικής επέμβασης στους παραθυρεοειδείς;

Οι επιπλοκές εξαρτώνται από την εμπειρία του χειρουργού

Οι επιπλοκές μετά τη χειρουργική επέμβαση στους παραθυρεοειδούς είναι σπάνιες όταν η χειρουργική επέμβαση εκτελείται από έμπειρο χειρουργό. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η πιθανότητα να θεραπευτείτε χωρίς να έχετε επιπλοκές μετά τη χειρουργική επέμβαση, εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού. Γενικά, ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών αυξάνεται στους ασθενείς με προηγούμενη χειρουργική επέμβαση (δηλαδή ο ασθενής είχε προγενέστερη χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς, παραθυρεοειδούς ή τραχήλου όπως επέμβαση για την σπονδυλική στήλη).  Οι τρεις κύριες επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν μετά τη χειρουργική επέμβαση στους παραθυρεοειδείς είναι η βραχνάδα, η υποασβεστιαιμία (τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα) και η αιμορραγία.

Βλάβη του νεύρου

Τα παλλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα βρίσκονται σε κάθε μια πλευρά της τραχείας, στην περιοχή όπου βρίσκονται οι παραθυρεοειδείς αδένες. Αυτά τα νεύρα ελέγχουν τις φωνητικές χορδές. Η βλάβη σε ένα από τα νεύρα αυτά, μπορεί να προκαλέσει βραχνάδα. Μπορεί το νεύρο να τραυματιστεί στην προσπάθεια αφαίρεσης του παραθυρεοειδή αδένα και έτσι προκαλείται προσωρινή βραχνάδα. Στα έμπειρα χέρια, η προσωρινή βραχνάδα εμφανίζεται μόνο στο 3 έως 5% των περιπτώσεων και η φωνή συνήθως αποκαθίσταται μέσα σε λίγες μέρες έως μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν έως και 6 μήνες για την πλήρη ανάκτηση της φωνής. Πολύ σπάνια, το νεύρο μπορεί να κοπεί ή να τραυματιστεί μόνιμα. Σε έμπειρα χέρια αυτό συμβαίνει σε λιγότερο από το 1% των περιπτώσεων.

Εάν η βραχνάδα δεν επιλυθεί μετά από 6 μήνες, τότε οι φωνητικές χορδές θα πρέπει να εξεταστούν μέσω μιας άμεσης λαρυγγοσκόπησης. Για να βοηθηθεί κάποιος στην αποκατάσταση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η λογοθεραπεία. Ευτυχώς, υπάρχουν θεραπείες, που μπορούν να βελτιώσουν και να σταθεροποιήσουν τη φωνή σε περιπτώσεις μόνιμου τραυματισμού.

Χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα ( υπασβεστιαιμία ή υποπαραθυρεοειδισμός )

Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα μπορούν να εμφανιστούν μετά από παραθυρεοειδεκτομή, επειδή είτε οι υπόλοιποι παραθυρεοειδείς αδένες υπολειτουργούν μετά την επέμβαση είτε απομακρύνεται πάρα πολύ παραθυρεοειδικός ιστός.

Τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα υποασβεστιαιμίας. Αυτά περιλαμβάνουν μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα άκρα των δακτύλων, στα δάχτυλα των ποδιών, στα χέρια και γύρω από το στόμα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν ακούσια συσπάσεις ή κράμπες μυών. Σε έμπειρα χέρια, η προσωρινή υποασβεστιαιμία εμφανίζεται σε ποσοστό έως και 5% των περιπτώσεων. Και τα επίπεδα ασβεστίου συνήθως επανέρχονται στο φυσιολογικό εντός μερικών ημερών έως μερικών εβδομάδων. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν έως 6 μήνες για να επιλυθεί αυτή η προσωρινή υπασβεστιαιμία. Πολύ σπάνια, ένας ασθενής μπορεί να έχει μόνιμη υπασβεστιαιμία. Σε έμπειρα χέρια, αυτό συμβαίνει σε λιγότερο από 1% των περιπτώσεων.

Εάν εμφανιστεί υπασβεστιαιμία, ο ασθενής θα χρειαστεί συμπληρώματα ασβεστίου και ενδεχομένως χάπια βιταμίνης D. Η βιταμίνη D βοηθά τον οργανισμό να απορροφήσει περισσότερο ασβέστιο από το έντερο. Συνήθως, τα συμπτώματα θα πρέπει να βελτιωθούν εντός 30 λεπτών από τη λήψη του συμπληρωματικού ασβεστίου

Αιμορραγία (δηλαδή αιμάτωμα)

Η αιμορραγία μετά από χειρουργική επέμβαση είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο αλλά δυνητικά σοβαρό πρόβλημα. Εάν το αιμάτωμα αυξάνει σε μέγεθος, μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην αναπνοή. Τα περισσότερα αιματώματα εμφανίζονται μέσα στις πρώτες 6 ώρες της χειρουργικής επέμβασης. Η αιμορραγία μπορεί να συμβεί μέχρι και μια εβδομάδα αργότερα σε ασθενείς με διαταραχή πηκτικότητας ή σε εκείνους που λαμβάνουν αντιπηκτικά. Στα έμπειρα χέρια, η αιμορραγία στον αυχένα εμφανίζεται σε λιγότερα από 0,5 έως 1% των περιπτώσεων.

Φλεγμονή τραύματος

Οι φλεγμονές στο λαιμό μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι εξαιρετικά σπάνιες και μπορεί να συμβούν μόνο μία φορά σε κάθε 1.000 ασθενείς.