Χειρουργική
θυρεοειδούς αδένα

Ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή για καλοήθη νόσο, για υπερθυρεοειδισμό (Graves) ή για καρκίνο θυρεοειδούς

Η επέμβαση που διενεργώ ονομάζεται «ελάχιστα επεμβατική ολική θυρεοειδεκτομή». Με αυτή την επέμβαση αφαιρώ, μέσω μιας πολύ μικρής τομής (2.5-3cm), ολόκληρο το θυρεοειδή αδένα, με σχεδόν μηδενικό υπόλειμμα. Μπορεί η  επέμβαση να είναι ελάχιστα επεμβατική αλλά η θυρεοειδεκτομή είναι ολική και πλήρης. Αυτό το κάνω επειδή η εμπειρία μου έχει δείξει ότι αρκετές φορές ο ασθενής χειρουργείται για ένα ύποπτο όζο που τελικά δεν είναι καρκίνος και υπάρχει καρκίνος στον άλλο λοβό. Ο άλλος λόγος που διενεργώ ολική θυρεοειδεκτομή είναι ότι είναι πιθανόν ένας ασθενής να χειρουργείται για καλοήθεια και η ιστολογική μετά το χειρουργείο να δείξει ότι σε κάποιο σημείο είχε αναπτυχθεί καρκίνος και αυτό δεν είναι σπάνιο. Περίπου το 50% της ύπαρξης κακοήθειας διαγιγνώσκεται με την ιστολογική αφού έχει γίνει προηγουμένως η θυρεοειδεκτομή. Οι ασθενείς επίσης που υποβάλλονται σε θυρεοειδεκτομή για υπερθυρεοειδισμό (νόσος Graves), τα τελευταία χρόνια ιδίως, έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης κακοήθειας, ταυτόχρονα. Είναι εύκολα κατανοητό πόσο μεγάλη σημασία έχει να αφαιρεθεί ολόκληρος ο θυρεοειδής ώστε ο ασθενής να μην χρειάζεται επανεπέμβαση για συμπληρωματική αφαίρεση, στην περίπτωση που διαγνωστεί καρκίνος θυρεοειδούς.

Το μέγεθος της τομής έχει σημασία όχι μόνο για το αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά δείχνει και την εξοικείωση του χειρουργού με τη συγκεκριμένη επέμβαση.

Είναι γνωστό  ότι όσο λιγότερες κακώσεις και τραυματισμοί γίνονται σε μια επέμβαση τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα. Βέβαια, είναι εύκολο να φανταστεί κάποιος, τι είδους κακώσεις θα έχουν συμβεί στη διάρκεια μιας επέμβασης που αφήνει μια τεράστια μετεγχειρητική ουλή. Αν  είναι δύσμορφη θα είναι υποχρεωμένος ο ασθενής να την έχει εφ’ όρου ζωής σε ευκρινές σημείο στον λαιμό του.

Η ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή σας προσφέρει άμεση ανάρρωση και μειώνει τη παραμονή σας στο νοσοκομείο στη μία ημέρα. Την επόμενη ημέρα πηγαίνετε στο σπίτι σας, δεν υπάρχει καθόλου πόνος και σε 1-2 ημέρες αναλαμβάνετε σχεδόν όλες τις δραστηριότητες σας.

Μέγεθος τομής

Η τομή στο δέρμα είναι ελάχιστη και δύσκολα διακρίνεται μετά από 2 περίπου μήνες. Πάντα προσπαθούμε να την κάνουμε σε κάποια φυσική πτυχή του δέρματος (για να την κρύψουμε) ώστε να μην διακρίνεται. Μετά την τομή στο δέρμα για να φτάσουμε στον θυρεοειδή πρέπει να περάσουμε κάτω από κάποιους μύες που βρίσκονται στην μπροστινή επιφάνεια του λαιμού. Εμείς δεν κόβουμε αυτούς τους μύες αλλά με μια ιδιαίτερη τεχνική περνάμε κάτω από αυτούς χωρίς να τους τραυματίσουμε. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τον ασθενή μας αφού με αυτό τον τρόπο δεν κακοποιούμε τους μύες και ο ασθενής μας δεν πονάει καθόλου μετεγχειρητικά. Ορισμένοι ασθενείς δεν είναι κατάλληλοι για μίνι χειρουργική επέμβαση, αλλά ακόμη σε αυτούς η τομή στο δέρμα είναι πολύ μικρή. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι μόνο το 10% των ασθενών είναι κατάλληλοι για την ‘’ελάχιστη επεμβατική θυρεοειδεκτομή’’.  Αυτό όμως δεν είναι και άποψη δική μου. Με βάση την εμπειρία μου περισσότεροι  από το 60% των ασθενών μου μπορεί να επωφεληθούν από αυτή τη ελάχιστα επεμβατική τεχνική. Όζοι μεγαλύτεροι των 3cm ή όγκοι του θυρεοειδούς ή θυρεοειδής που έχει καρκίνο (χωρίς όμως να έχουν πρόβλημα και οι λεμφαδένες στο πλάγιο διαμέρισμα του λαιμού) δεν αποτελούν από μόνοι τους, για εμένα, εμπόδιο για την διενέργεια αυτής της επέμβασης.

Υπόλειμμα θυρεοειδούς

Σταύρος Τσιριγωτάκης, Χειρουργός Θυρεοειδούς: Το υπόλειμμα που αφήνω στο 90% των ασθενών μου είναι λιγότερο από 1% ενώ στους υπόλοιπους δεν είναι μεγαλύτερο του 1,8%. Είναι σημαντικό να αφαιρεθεί ολόκληρος ο θυρεοειδής, ιδίως στις περιπτώσεις κακοήθειας. Αυτό είναι δύσκολο επειδή ο θυρεοειδής έρχεται σε άμεση επαφή (πολλές φορές είναι κολλημένα πάνω στο θυρεοειδή) με τα νεύρα που είναι υπεύθυνα για την ομιλία μας (παλίνδρομα λαρυγγικά) αλλά και με τους παραθυρεοειδείς αδένες οι οποίοι ρυθμίζουν το ασβέστιο στον οργανισμό μας. Για να αφαιρεθεί πλήρως ο θυρεοειδής και να μην υπάρχει υπόλειμμα πρέπει να αφαιρεθεί ο θυρεοειδής με τέτοιο τρόπο ώστε τα νεύρα και οι παραθυρεοειδείς να παραμείνουν στη θέση τους άθικτα και χωρίς τμήματα θυρεοειδή πάνω τους. Δηλαδή πρέπει να τα αναγνωρίσουμε και στη συνέχεια να τα ‘’ξεκολλήσουμε’’ πάνω από το θυρεοειδή. Αυτό όμως δεν μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε χειρουργός. Ένας χειρουργός που δεν είναι πολύ έμπειρος και εξειδικευμένος, επειδή δεν μπορεί να τα αναγνωρίσει και ανησυχεί μήπως και τα τραυματίσει, αφήνει μέρος του θυρεοειδή πάνω σε αυτά ώστε να μην έρθει σε άμεση επαφή τόσο με τα νεύρα όσο και με τους παραθυρεοειδείς. Αν τραυματιστούν τα νεύρα, ο ασθενής παρουσιάζει αλλαγή στη χροιά της φωνής του και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να έχει αφωνία για μια ζωή. Αν τραυματιστούν οι παραθυρεοειδείς, πέφτει το επίπεδο ασβεστίου στον οργανισμό και ο ασθενής παρουσιάζει μουδιάσματα μέχρι και τετανία. Επίσης θα χρειαστεί να παίρνει φάρμακα για αυτό το λόγο, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το να έχει μεγάλο υπόλειμμα ένας ασθενής  όμως δεν είναι καλό για τον ίδιο. Η σημασία του υπολείμματος είναι πολύ μεγάλη. Αν έχει χειρουργηθεί κάποιος για υπερθυρεοειδισμό (νόσο Graves-τοξική βρογχοκήλη) και το υπόλειμμα είναι μεγάλο, τότε ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να υποτροπιάσει. Στις περιπτώσεις καρκίνου, πάντα μετράμε το υπόλειμμα αφού από αυτό εξαρτάται η δοσολογία αλλά και το πόσες συνεδρίες με ραδιενεργό Ιώδιο θα κάνει κάποιος ασθενής ή αν θα χρειαστεί επανεπέμβαση, για να αφαιρεθεί και το υπόλοιπο του αδένα που έχει παραμείνει. Γνωρίζουμε ότι αν το υπόλειμμα είναι κάτω από 2.5% – 3% η επέμβαση θεωρείται άριστη. Θεωρείται άριστη επειδή αυτό το υπόλειμμα καταστρέφεται εύκολα με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου, αν χρειαστεί. Το υπόλειμμα που μπορεί να διακρίνει το μάτι του χειρουργού είναι από 1% και πάνω. Εμείς όπως προαναφέραμε συνήθως αφήνουμε 0,3% ή 0,5% ή 0,7% δηλαδή ακόμα και κάτω από 1%. Επομένως είναι εύκολα κατανοητό ότι οι ασθενείς μας έχουν ριζική θυρεοειδεκτομή και σίγουρα δεν χρειάζονται δεύτερο χειρουργείο. Η επανεπέμβαση έχει μεγαλύτερα ποσοστά επιπλοκών και μεγάλη ταλαιπωρία για ένα ασθενή, τόσο ψυχική και σωματική όσο και οικονομική. Με την ριζική ολική θυρεοειδεκτομή όμως που διενεργούμε, τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν σε εμάς.

Παραμονή στο νοσοκομείο

Το ότι μένετε μια ημέρα στο νοσοκομείο έχει να κάνει με την ασφάλεια σας, Αμέσως μετά την επέμβαση μιλάτε και μετά από μερικές ώρες περπατάτε και σιτίζεστε. Δεν είναι προτεραιότητα μου ο εντυπωσιασμός αλλά η ασφάλεια του ανθρώπου που εμπιστεύεται τη ζωή του στα χέρια μου.

Πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκής

Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις έχουν δυνητικά ένα ποσοστό εμφάνισης επιπλοκών, σε όλους τους χειρουργούς, σε όλο τον κόσμο. Πρωταρχικό ρόλο στην πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών παίζει η εξειδίκευση και η εμπειρία του χειρουργού, της ομάδας του χειρουργού αλλά και του Κέντρου όπου γίνεται η επέμβαση. Παράλληλα με όλα αυτά έχουμε καθημερινά στη διάθεση μας και ιατρικο-τεχνολογικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας που μας βοηθάει επίσης στην αποφυγή επιπλοκών. Χρησιμοποιούμε σε όλες τις επεμβάσεις τον καλύτερο εξοπλισμό νευροδιέγερσης για την αποφυγή κάκωσης του νεύρου που είναι υπεύθυνο για την ομιλία μας. Για την προστασία των παραθυρεοειδών αδένων, είμαστε οι μόνοι από όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε, που χρησιμοποιούμε κάμερα υψηλής τεχνολογίας φθορισμού για την αναγνώριση και προστασία των παραθυρεοειδών και του επιπέδου του ασβεστίου. Χρησιμοποιούμε επιπλέον το καλύτερο σύστημα υπερήχων που μας βοηθάει να έχουμε ασφαλέστερη επέμβαση σε αρκετά λιγότερο χρόνο. Όλα αυτά μειώνουν στο ελάχιστο την πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών και είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που τα ποσοστά μας είναι στο πιο χαμηλό επίπεδο επιπλοκών.

Η έξοδος την ίδια ημέρα δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό ή σημαντικό, κατά την άποψη μου και σύμφωνα πάντα με την εμπειρία μου. Ποτέ δεν δίνω ασβέστιο μετεγχειρητικά σε όλους τους ασθενείς μου, παρά μόνο σε όσους χρειαστεί κι αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Ο έλεγχος και η επιβεβαίωση της τιμής του ασβεστίου την επόμενη ημέρα, με 2 εξετάσεις αίματος (ασβέστιο και παραθορμόνη) είναι επιβεβλημένη, αυτός είναι και ο κύριος λόγος της παραμονής σας. Δεν συμφωνώ με την τακτική του να δίνω σε όλους τους ασθενείς μετεγχειρητικά ασβέστιο για να καλύψω κάποιον υποπαραθυρεοειδισμό και να εξέρχεται ο ασθενής την ίδια ημέρα.

Χειρουργική Θυρεοειδούς Αδένα – Ιατρική του διαδικτύου

Η ύπαρξη του διαδικτύου είναι αλήθεια ότι έχει βοηθήσει πολύ. Η πληροφορία φτάνει πολύ γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Το διαδίκτυο βοηθάει επίσης στην ενημέρωση αλλά και στην ευαισθητοποίηση. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από ιατρικές συμβουλές. Μια ομάδα Αυστραλών χειρουργών αναφέρθηκε στο γεγονός ότι υπάρχουν εσφαλμένες  ή ψευδείς πληροφορίες σε μια συχνότητα 30%. Αυτό αναδεικνύει πόσο σημαντικό είναι για εσάς τους ασθενείς να ζητάτε συμβουλές πάντα, από τους ειδικούς. Αλλά η διαδεδομένη αντίληψη της ιατρικής του διαδικτύου δεν αποτελεί υποκατάστατο της απ’ ευθείας και ‘’πρόσωπο με πρόσωπο’’ εξέτασης και ενημέρωσης από τον γιατρό.

Δεν πρέπει να ντρεπόσαστε ή να ερχόσαστε σε δύσκολη θέση, αλλά να ρωτάτε το γιατρό σας για οτιδήποτε σας απασχολεί. Πρέπει να ενημερώνεστε για τις πιθανές επιπλοκές και τους κινδύνους του χειρουργείου.  Η έρευνα έχει αποδείξει ότι η εμπειρία του χειρουργού παίζει μεγάλο ρόλο για μια ασφαλή και επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο θυρεοειδή. Όταν ρωτάτε έναν χειρουργό για τα αποτελέσματα του ή για τις επιπλοκές του, να ζητάτε επίμονα να σας λέει τα δικά του αποτελέσματα και όχι αυτά που αναφέρονται στη βιβλιογραφία.

Οι περισσότεροι χειρουργοί δεχόμαστε με ικανοποίηση τις ερωτήσεις σας, αφού γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουμε για το όφελος μας, αλλά για το δικό σας καλό. Θεωρούμε προνόμιο μας το να ασχολούμαστε με αυτές τις παθήσεις. Ένας έμπειρος χειρουργός δεν αναφέρει υπερβολές για την εμπειρία και τις επιτυχίες του ούτε αναφέρεται προσβλητικά σε άλλους χειρουργούς ή γιατρούς.

Χειρουργική θυρεοειδούς αδένα – Είδη θυρεοειδεκτομής

Θυρεοειδεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση μέρους ή όλου του θυρεοειδούς αδένα.

• Λοβεκτομή
• Λοβεκτομή  είναι η χειρουργική αφαίρεση του ενός μόνο λοβού του θυρεοειδούς αδένα.

• Σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή ή υφολική θυρεοειδεκτομή
• Η σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση που δεν είναι ριζική και ο χειρουργός αφήνει τμήματα του θυρεοειδή, για να αποφύγει τις επιπλοκές. Αυτή την επέμβαση δεν την διενεργούμε σχεδόν ποτέ. Θέλουμε ο ασθενής μας να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα με μία και μόνο επέμβαση. Στη χειρουργική θυρεοειδούς αδένα, για να είναι ασφαλής η επέμβαση, ο ένας τρόπος είναι στα σημεία που βρίσκονται τα νεύρα και οι παραθυρεοειδείς αδένες, να αφήνεται μέρος του θυρεοειδή ώστε να μην φτάσει σε αυτά ο χειρουργός και τα τραυματίσει. ”Βασιζόμενος στην εμπειρία μου, αποφεύγω αυτή την επέμβαση. Επειδή σε περίπτωση που η ιστολογική εξέταση δείξει καρκίνο, οι ασθενείς είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούν επανειλημμένες συνεδρίες με ραδιενεργό ιώδιο ή ακόμα και επανεπέμβαση. Επίσης αν ο ασθενής έχει νόσο Graves, είναι πιθανόν μετά την σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή, ο υπερθυρεοειδισμός να υποτροπιάσει και ο ασθενής να χρειάζεται επανεπέμβαση. Οι επανεπεμβάσεις ταλαιπωρούν τον ασθενή και έχουν αυξημένη συχνότητα επιπλοκών.”

• Ολική θυρεοειδεκτομή
• Η ολική θυρεοειδεκτομή συστήνεται στους ασθενείς που πάσχουν από βρογχοκήλη, όζους του θυρεοειδούς, υπερθυρεοειδισμό, ή καρκίνο του θυρεοειδούς. Η ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση που διενεργούμε συνήθως.

Ο χειρουργός θυρεοειδούς Σταύρος Τσιριγωτάκης διενεργεί  ασφαλή και αποτελεσματική χειρουργική θυρεοειδούς. Κατά την διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης θυρεοειδούς, αφενός πρέπει να αφαιρείται ο θυρεοειδής αλλά αφετέρου πρέπει να προστατεύονται και να διατηρούνται άθικτα τα λαρυγγικά νεύρα και  οι παραθυρεοειδείς αδένες. Αυτό το εξασφαλίζει η γνώση και η εμπειρία του, αλλά και ο τεχνολογικός εξοπλισμός που χρησιμοποιεί καθημερινά σε όλες τις επεμβάσεις (νευροδιεγέρτης για τον εντοπισμό του νεύρου, κάμερα φθορισμού των παραθυρεοειδών, ψαλίδι υπερήχων κ.ά.). Η πείρα του αλλά και η εμπειρία του στην πράξη, που είναι μεγαλύτερη των 20 χρόνων σε αυτή τη χειρουργική, εγγυάται ότι η πιθανότητα επιπλοκών είναι ελάχιστη. Όποτε χρειαστεί να τοποθετήσουμε για μερικές ώρες ένα σωληνάκι παροχέτευσης το κάνουμε για την ασφάλεια του ασθενή μας. Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ αιμοστατικά στις επεμβάσεις μας, επειδή μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στους ασθενείς μακροπρόθεσμα. Μερικές φορές ιδίως σε επεμβάσεις για υπερθυρεοειδισμό (Graves) ή για αφαίρεση λεμφαδένων το χειρουργικό πεδίο είναι λίγο αιματηρό. Μια από τις πιθανές επιπλοκές είναι η αιμορραγία. Εμείς προσπαθούμε να την αποφύγουμε βρίσκοντας κάθε αγγείο που αιμορραγεί, την ώρα της επέμβασης. Υπάρχουν ορισμένα υλικά (αιμοστατικά) που μπορεί να τοποθετηθούν για να σταματήσει αυτή η αιμορραγία ώστε να μην χρειαστεί να τοποθετηθεί ένα σωληνάκι παροχέτευσης. Επειδή όμως αν αυτή συμβεί ο άρρωστος θα έχει σοβαρό πρόβλημα με την αναπνοή του, επειδή το αιμάτωμα θα πιέζει την τραχεία και χρειάζεται αντιμετώπιση μέσα σε μερικά λεπτά, εμείς όταν έχουμε αυτή την αμφιβολία τοποθετούμε αυτό το σωληνάκι. Μερικοί χειρουργοί χρησιμοποιούν αυτά τα αιμοστατικά σκευάσματα για να μην βλέπει ο ασθενής το σωληνάκι, αλλά αυτά μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στον άρρωστο (πόνο στο σημείο που τοποθετήθηκαν, ιδίως όταν είναι κοντά στο νεύρο ή να μπερδεύουν τον ακτινολόγο όταν ο ασθενής θα κάνει υπέρηχο για την παρακολούθηση του. Ο ακτινολόγος δεν θα μπορεί να καταλάβει αν είναι υποτροπή της νόσου ή ξένο σώμα). Ποτέ δεν μας ενδιέφερε ο εντυπωσιασμός αλλά μόνο η ασφάλεια του ασθενή μας και το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Ελάχιστα Επεμβατική Θυρεοειδεκτομή Υποβοηθούμενη από Βιντεοκάμερα (Minimally Invasive Video Assisted Thyroidectomy MIVAT)

Η Ελάχιστα Επεμβατική Θυρεοειδεκτομή Υποβοηθούμενη με Βιντεοκάμερα (MIVAT) ή ενδοσκοπική θυρεοειδεκτομή διενεργείται χρησιμοποιώντας μια κάμερα υψηλής ευκρίνειας στη χειρουργική επέμβαση μέσω μιας πολύ μικρής τομής. Είναι μια εξαιρετική επιλογή για ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς ή οζίδια, με διαστάσεις κάτω των 3cm. Αυτή η τεχνική επιτρέπει να γίνεται η θυρεοειδεκτομή μέσω μικρότερων τομών. Είναι ασφαλής και αποτελεσματική, αφού προσφέρει ταχύτερη ανάρρωση και λιγότερη ταλαιπωρία στους ασθενείς.

Θυρεοειδεκτομή στον καρκίνο του θυρεοειδoύς

Είναι πολύ σημαντικό η αρχική επέμβαση στο θυρεοειδή να είναι όσο πιο τέλεια και πιο πλήρης γίνεται, επειδή από αυτή εξαρτάται η πρόγνωση σας. Αυτό σημαίνει ότι αν η επέμβαση είναι ”ατελής” χειρουργική επέμβαση (και δυστυχώς αυτό δεν είναι σπάνιο):

• υπονομεύεται η ικανότητα ελέγχου της νόσου
• είναι πιθανόν να προκαλέσει την ανάγκη συμπληρωματικής επέμβασης
• αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης επιπλοκών κατά την επανεπέμβαση
• υπονομεύει δυνητικά την επιβίωση

Ολική θυρεοειδεκτομή και λεμφαδενικός καθαρισμός στον καρκίνο του θυρεοειδούς

Η κύρια επέμβαση για τον καρκίνο του θυρεοειδούς είναι η ολική ριζική θυρεοειδεκτομή. Στην χειρουργική θυρεοειδούς αδένα, όταν έχει διαγνωσθεί η ύπαρξη κακοήθειας στον θυρεοειδή, τότε η επέμβαση που πρέπει να διενεργηθεί είναι ογκολογική επέμβαση. Έχει διαφορά μια χειρουργική επέμβαση που διενεργείται για καλοήθη πάθηση, από μια επέμβαση για κακοήθη. Για κακοήθη πάθηση η επέμβαση που πρέπει να διενεργηθεί καλείται ογκολογική επέμβαση. Η ογκολογική επέμβαση έχει κανόνες απαράβατους. Η ογκολογική επέμβαση πέραν των άλλων έγκειται και στην αφαίρεση των λεμφαδένων παράλληλα με την αφαίρεση του οργάνου που έχει τον καρκίνο. Όταν υπάρχει καρκίνος στο θυρεοειδή, μερικές φορές μπορεί να προσβάλλει και τους λεμφαδένες στο λαιμό. Μερικές φορές ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου ξέρουμε ότι ακόμα και να μην υπάρχουν διηθημένοι λεμφαδένες την ώρα της διάγνωσης του καρκίνου, αργότερα θα τους προσβάλει με βεβαιότητα ο καρκίνος, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να αφαιρέσουμε εξ’ αρχής και τους λεμφαδένες από το λαιμό.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ, ΝΑ ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΕΠΕΜΒΑΣΗ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ, ΑΠΟ ΕΜΠΕΙΡΟ ΑΚΤΙΝΟΔΙΑΓΝΩΣΤΗ. ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ ΔΙΗΘΗΜΕΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΙ  ΤΟΥΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΝΕΡΓΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΕΠΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.

Λεμφαδένες

Λεμφαδένες έχουμε σε όλο μας το σώμα. Αυτοί είναι πολύ μικρά όργανα που χρησιμεύουν για να καταπολεμούν τις λοιμώξεις αλλά ακόμα και τον καρκίνο. Όλοι είχαμε «πρησμένους αδένες» στο λαιμό μας όταν είχαμε πονόλαιμο ή αμυγδαλές. Αυτοί οι ίδιοι αδένες που διογκώνονται όταν έχουμε λοίμωξη στον αυχένα μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του καρκίνου εμποδίζοντας την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων από τον θυρεοειδή στο υπόλοιπο σώμα.

Οι λεμφαδένες του οργανισμού είναι όργανα που μπορούμε να τα παρομοιάσουμε με το σύστημα του φίλτρου του άνθρακα. Έτσι τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να εγκλωβιστούν μέσα στο φίλτρο. Ο οργανισμός δεν έχει κάποιο μέσο για να αποβάλει τα κύτταρα που έχει αιχμαλωτίσει, αυτά είναι συνέχεια κολλημένα εκεί και αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα στο λεμφαδένα.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς όταν αναπτύσσεται μπορεί να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες. Η δουλειά των λεμφαδένων, όπως είπαμε, είναι να συλλάβουν τα καρκινικά κύτταρα προτού να εξαπλωθούν πιο μακριά. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς στην ουσία «κολλά» στον λεμφαδένα, όπως κολλάει κάτι σε ένα φίλτρο. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν στον καρκίνο του θυρεοειδούς οι λεμφαδένες είναι διηθημένοι και αφού ο οργανισμός δεν μπορεί να αποβάλει τα καρκινικά κύτταρα, καλείται ο χειρουργός θυρεοειδούς να κάνει ογκολογική επέμβαση και παράλληλα με την ολική αφαίρεση του θυρεοειδή να διενεργήσει και λεμφαδενικό καθαρισμό.

Στο λαιμό υπάρχουν πολλοί λεμφαδένες. Αυτοί βρίσκονται κάτω ή γύρω από τον θυρεοειδή, από την τραχεία, από τον οισοφάγο, από την καρωτίδα ή ακόμα και σε κάποια απόσταση από τον θυρεοειδή. Πρέπει να γνωρίζουμε αν είναι διηθημένοι, πριν από την διενέργεια της επέμβασης. Στη διάρκεια της επέμβασης πρέπει να τους αφαιρέσουμε, με σκοπό και στόχο την μη εξάπλωση του καρκίνου.

Σε αυτό μας βοηθάει σημαντικά η αναγνώριση τους και ο εντοπισμός τους. Αυτό γίνεται μέσω υπερηχογραφήματος υψηλής ευκρίνειας (ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ). Η χαρτογράφηση τους αλλά και η κυτταρολογική εξέταση που λαμβάνουμε μέσω της παρακέντησης (FNA) είναι πολύ σημαντικά. Με την χαρτογράφηση καθορίζεται το πλάνο της χειρουργικής επέμβασης, η οποία είναι η κύρια θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδή. Από την ποιότητα της θυρεοειδεκτομής, εξαρτάται η ζωή του ασθενή μας.

Χαρτογράφηση τραχήλου στον καρκίνο θυρεοειδούς είναι απαραίτητη

Υπάρχουν δύο τύποι λεμφαδενικού καθαρισμού για τον καρκίνο του θυρεοειδούς:

Τον τράχηλο τον χωρίζουμε τοπογραφικά σε 2 περιοχές που τις ονομάζουμε διαμερίσματα, τόσο δεξιά όσο και αριστερά. Οι λεμφαδένες που βρίσκονται σε κάθε μια από αυτές τις περιοχές παίρνουν το όνομα τους από το ανάλογο διαμέρισμα. Έτσι έχουμε το κεντρικό διαμέρισμα που αντιστοιχεί στην περιοχή που βρίσκεται κοντά στο θυρεοειδή και το πλάγιο διαμέρισμα που είναι η πιο απομακρυσμένη περιοχή.

Εδώ πρόκειται για μια γυναίκα 35 χρόνων. Έχει αφαιρέσει σε κάποιο νοσοκομείο το θυρεοειδή της, επειδή είχε καρκίνο, πριν 3 μήνες. Δεν ελέγχθηκε για την ύπαρξη διηθημένων λεμφαδένων. Στον έλεγχο μετά την επέμβαση φάνηκε ότι έχει διηθημένους από καρκίνο λεμφαδένες στο κεντρικό αλλά και πλάγιο διαμέρισμα αριστερά. Η ασθενής ήρθε στον κο Τσιριγωτάκη και υποβλήθηκε με επιτυχία σε νέα επέμβαση.   

Είναι επιβεβλημένος ό έλεγχος για την ύπαρξη διηθημένων λεμφαδένων. Αν υπάρχουν πρέπει να διενεργηθεί αφαίρεση των λεμφαδένων.

Χειρουργική καρκίνου θυρεοειδούς αδένα – Κεντρικός Λεμφαδενικός Καθαρισμός

Στη χειρουργική θυρεοειδούς αδένα, όταν υπάρχει καρκίνος στον θυρεοειδή και οι λεμφαδένες είναι διηθημένοι από καρκίνο, επιβάλλεται να γίνει λεμφαδενικός καθαρισμός. Αυτός περιλαμβάνει την αφαίρεση των λεμφαδένων που βρίσκονται κοντά στο θυρεοειδή αδένα. Ο Σταύρος Τσιριγωτάκης διενεργεί αυτή τη χειρουργική επέμβαση πάντοτε όταν χρειάζεται για τον ασθενή που διαγιγνώσκεται με καρκίνο θυρεοειδούς. Είναι η αφαίρεση των λεμφαδένων στην περιοχή του λάρυγγα και της τραχείας. Η περιοχή αυτή εκτείνεται από την τραχεία μέχρι την καρωτίδα. Προς τα κάτω φτάνει μέχρι το άνω μέρος της θωρακικής κοιλότητας. Αυτή η χειρουργική επέμβαση ονομάζεται λεμφαδενικός καθαρισμός επιπέδου VI.

Αυτή είναι πολύ λεπτή επέμβαση αφού αυτοί οι λεμφαδένες βρίσκονται σχεδόν πάνω στο νεύρο που είναι υπεύθυνο για την ομιλία μας. Εμείς λοιπόν για να διενεργήσουμε αυτή την επέμβαση, όχι μόνο βλέπουμε το νεύρο αλλά ξεκολλάμε από πάνω του όλους τους λεμφαδένες.

Χειρουργική καρκίνου  θυρεοειδούς αδένα – Πλάγιος Λεμφαδενικός Καθαρισμός

Στη χειρουργική θυρεοειδούς αδένα, πλάγιος λεμφαδενικός καθαρισμός, είναι η αφαίρεση των λεμφαδένων στα πλάγια του λαιμού. Οι λεμφαδένες του τραχήλου χωρίζονται σε επίπεδα και αριθμώνται με λατινικούς αριθμούς (επίπεδα I-VI). Αυτή η χειρουργική επέμβαση είναι η αφαίρεση των λεμφαδένων από τα επίπεδα II, III, IV και V.

Σε αυτές τις περιοχές υπάρχουν πολλά νεύρα και μεγάλα αγγεία που βρίσκονται σε κίνδυνο για τραυματισμό κατά τη διάρκεια αυτών των τύπων των χειρουργικών επεμβάσεων (καρωτίδα, σφαγίτιδα, θωρακικός πόρος, νεύρα κλπ.). Αυτό το είδος των χειρουργικών επεμβάσεων συνιστάται μόνο εάν ο καρκίνος του θυρεοειδούς έχει αποδειχθεί ότι έχει διηθήσει αυτούς τους λεμφαδένες.

Στην περίπτωση που πρέπει να διενεργηθεί πλάγιος λεμφαδενικός καθαρισμός, ταυτόχρονα διενεργείται και κεντρικός λεμφαδενικός καθαρισμός, ακόμα και αν στον υπέρηχο δεν φαίνονται κεντρικοί λεμφαδένες με πρόβλημα.

Απαιτητική χειρουργική

Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση έτσι και στον πλάγιο λεμφαδενικό καθαρισμό, που γίνεται στη χειρουργική θυρεοειδούς αδένα, υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών. Στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού, ο κίνδυνος αυτός είναι χαμηλός. Τα νεύρα που βρίσκονται σε κίνδυνο περιλαμβάνουν το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο, το φρενικό νεύρο, το νωτιαίο και τα αυχενικά νεύρα. Το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο, νευρώνει τις φωνητικές χορδές και μια κάκωση μπορεί να επηρεάσει τη φωνή. Το φρενικό νεύρο ελέγχει την αναπνοή, νευρώνει το διάφραγμα και μια κάκωση μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα. Το νωτιαίο νεύρο ελέγχει την κίνηση του ώμου, ο τραυματισμός του μπορεί να προκαλέσει αδυναμία στον ώμο.

Τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται στην περιοχή είναι επίσης σε κίνδυνο και περιλαμβάνουν την καρωτίδα και την έσω σφαγίτιδα φλέβα. Ο θωρακικός πόρος είναι επίσης σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου της χειρουργικής επέμβασης και μια κάκωση του μπορεί να απαιτήσει παροχέτευση.

Αυτές οι επεμβάσεις πρέπει να διενεργούνται μόνο από έμπειρους και εξειδικευμένους χειρουργούς θυρεοειδούς. Δυστυχώς όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που χειρουργείται ένας ασθενής με καρκίνο θυρεοειδούς ή με υπερθυρεοειδισμό και η επέμβαση είναι ατελής. Στις περισσότερες των περιπτώσεων ο ασθενής δεν χειρουργήθηκε από έναν έμπειρο χειρουργό. Πολλές φορές μάλιστα μπορεί ένας ασθενής να διαγνωστεί με καρκίνο θυρεοειδούς και ο ασθενής να οδηγηθεί στο χειρουργείο χωρίς καν να ελεγχθεί για την πιθανότητα ύπαρξης διηθημένων λεμφαδένων από τον καρκίνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ συχνά απαιτείται επανεπέμβαση.

Χειρουργική θυρεοειδούς αδένα – Επανεπέμβαση στο Θυρεοειδή

Ασθενής μας 40 χρόνων. Έχει υποβληθεί σε επέμβαση 2 φορές σε άλλα νοσοκομεία. Το πρόβλημα της όμως δεν έχει λυθεί. Όπως μας είπε η ίδια, δεν την αναλάμβαναν άλλοι γιατροί λόγω της βαρύτητας της επέμβασης και ενώ είχε καρκίνο, της συστήθηκε να προσπαθήσει να κάνει θεραπεία με ραδιενεργό Ιώδιο. Η ασθενής μας υποβλήθηκε με επιτυχία στον λεμφαδενικό καθααρισμό, σε λιγότερο από 24 ώρες ήταν σπίτι της.

Οι επανεπεμβάσεις διενεργούνται σε ασθενείς με υποτροπιάζοντα καρκίνο του θυρεοειδούς ή σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν για νόσο Graves και η νόσος υποτροπίασε, λόγω πλημμελούς επέμβασης. Διενεργείται επίσης σε ασθενείς που ενώ χειρουργήθηκαν για καρκίνο έμεινε μεγάλο υπόλειμμα. Η προηγηθείσα χειρουργική επέμβαση, αυξάνει τους κινδύνους της δεύτερης χειρουργικής επέμβασης στο θυρεοειδή. Η επανεπέμβαση είναι πάντα πιο δύσκολη. Αυτές οι επεμβάσεις είναι καλύτερο να διενεργούνται από χειρουργούς, όπως ο Σταύρος Τσιριγωτάκης με εξειδικευμένη κατάρτιση και πολυετή εμπειρία.

Μια μόνο επέμβαση είναι αρκετή

Είναι προτιμότερο να χειρουργείται ο ασθενής, τις περισσότερες φορές, σαν να είναι επιβεβαιωμένη η κακοήθεια. Οπότε αν διαγνωσθεί κακοήθεια, το υπόλειμμα να είναι σχεδόν μηδενικό ώστε να μην χρειάζεται ούτε πολλές συνεδρίες με ιώδιο ούτε επανεπέμβαση. Η διασφάλιση της ακεραιότητας των νεύρων και των παραθυρεοειδών έγκειται αφενός στην εμπειρία του χειρουργού Σταύρου Τσιριγωτάκη. Και αφετέρου στον τεχνολογικό εξοπλισμό αιχμής που χρησιμοποιεί. Το κάνει για να παρέχει στους ασθενείς το καλύτερο και ασφαλέστερο αποτέλεσμα.

Σπινθηρογράφημα καθήλωσης

Εξέταση ασθενή μας από το Αιτωλικό που έκανε το σπινθηρογράφημα για το υπόλειμμα στα Ιωάννινα. Η επέμβαση που είχαμε διενεργήσει ήταν ριζική ολική θυρεοειδεκτομή, κεντρικός και πλάγιος λεμφαδενικός καθαρισμός. Το υπόλειμμα όπως φαίνεται είναι ελάχιστο κάτι το οποίο σημαίνει βέλτιστο αποτέλεσμα.

Η επιβεβαίωση αφαίρεσης ολόκληρου του θυρεοειδή αδένα αποδεικνύεται μέσω εξέτασης.  Η εξέταση αυτή λέγεται σπινθηρογράφημα ή εξέταση καθήλωσης, που γίνεται μετά το χειρουργείο, όταν η ιστολογική δείξει ότι πρόκειται για καρκίνο.

Αυτή λοιπόν δείχνει με απόλυτη ακρίβεια το ποσοστό του θυρεοειδή που έχει απομείνει, αφού αυτό θα πρέπει στη συνέχεια να καταστραφεί, με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου. Αυτό αν είναι μέχρι 2% είναι αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα (αξίζει να σημειωθεί ότι το ανθρώπινο μάτι του χειρουργού, μπορεί να διακρίνει το υπόλειμμα όταν είναι από 1% και πάνω).

Τα δικά μας αποτελέσματα

Στο 95% περίπου των περιπτώσεων των ασθενών τους οποίους χειρουργεί ο χειρουργός Σταύρος Τσιριγωτάκης το θυρεοειδικό υπόλειμμα είναι κάτω του 1%. Οπότε είναι φανερό τι θεραπεία θα κάνουν οι ασθενείς του συγκριτικά με τη θεραπεία που θα κάνει κάποιος ο οποίος έχει υπόλειμμα 4% ή 8% ή ακόμα και 10%. Ασθενείς με μεγάλα υπολείμματα χρειάζονται επανεπέμβαση. Αυτή όμως έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιπλοκών, πέραν της πρόσθετης ψυχικής, σωματικής αλλά και οικονομικής ταλαιπωρίας του ασθενή.

Το καλύτερο αποτέλεσμα είναι το σχεδόν μηδενικό υπόλειμμα, στην χειρουργική του θυρεοειδούς αδένα για κακοήθεια

Βέλτιστο αποτέλεσμα

Όταν γίνεται λεμφαδενικός καθαρισμός πρέπει να αφαιρεθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι λεμφαδένες. Για αυτό η επέμβαση λέγεται λεμφαδενικός καθαρισμός και δεν λέγεται βιοψία λεμφαδένων. Αυτό μας το δείχνει η ιστολογική εξέταση (βιοψία) μετά το χειρουργείο. Δείτε την παρακάτω ιστολογική, αυτή αναφέρει ότι σε αυτό τον ασθενή αφαιρέσαμε 49 λεμφαδένες.

ΜΗΝ ΝΙΩΘΕΤΕ ΑΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ, ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ. ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟ ΣΑΣ, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ, ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΠΟΣΟΥΣ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟΥΣ ΘΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ ΣΕ ΕΣΑΣ. ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΤΙ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑ  ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

Γι’ αυτό λοιπόν το λόγο ο κος Τσιριγωτάκης επιδιώκει και έχει ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να εξασφαλίσει το καλύτερο αποτέλεσμα για τους ασθενείς με μία και μοναδική επέμβαση. Την διενεργεί μέσα από μια τομή που έπειτα από λίγο καιρό είναι δύσκολο να τη διακρίνει κάποιος. Παρακάτω φαίνονται μερικές γνωματεύσεις από αυτή την εξέταση. Την έχουν κάνει ασθενείς του κου Τσιριγωτάκη, για να διαγνωσθεί πόσο θυρεοειδικό υπόλειμμα έχει απομείνει. Αυτούς τους ασθενείς μάλιστα δεν τους χειρούργησε για καρκίνο θυρεοειδούς αλλά για καλοήθεια. Η ιστολογική εξέταση των οποίων όμως μετά το χειρουργείο έδειξε ότι επρόκειτο για καρκίνο.

Είναι εύκολα κατανοητός ο λόγος που δεν επισυνάπτονται αποτελέσματα ασθενών οι οποίοι είχαν διαγνωσθεί προεγχειρητικά με καρκίνο.  Σε αυτούς τους ασθενείς είναι επιβεβλημένη και προγραμματισμένη εξ΄ αρχής η αφαίρεση ολόκληρου του αδένα, την στιγμή που χειρουργούνται για καρκίνο. Εδώ εξ ορισμού πρέπει το υπόλειμμα να είναι σχεδόν μηδενικό.

Υπόλειμμα

Επομένως μπορεί να φανταστεί κάποιος ποιο θα είναι το θυρεοειδικό υπόλειμμα που θα έχει κάποιος ασθενής, ο οποίος θα χειρουργηθεί για καρκίνο θυρεοειδούς από τον χειρουργό Σταύρο Τσιριγωτάκη. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μέριμνα για να αφαιρεθεί και το τελευταίο κύτταρο θυρεοειδούς είναι πολύ αυξημένη. Το υπόλειμμα που αφήνει σε θυρεοειδεκτομές για καλοήθεια, είναι μικρότερο από 1%.

Ρύθμιση θυρεοειδικών ορμονών μετά την θυρεοειδεκτομή

Είναι εύκολα κατανοητό πόσο εύκολα ρυθμίζεται με φάρμακα κάποιος ασθενής μετεγχειρητικά ακόμα και όταν έχει χειρουργηθεί για καλοήθεια, με ένα υπόλειμμα κάτω του 1%. Αντιθέτως, είναι αντιληπτό το πόσο δύσκολα μπορεί να ρυθμιστεί, όταν μεγάλο μέρος του αδένα δεν έχει αφαιρεθεί. Τότε ο ενδοκρινολόγος προσπαθεί να τον ρυθμίσει δίνοντας του φάρμακα αλλά ταυτόχρονα και το υπόλειμμα που έχει παράγει και αυτό ορμόνες. Έτσι είναι αναγκασμένος να αλλάζει διαρκώς τη δόση κάνοντας επανειλημμένες εξετάσεις αίματος.

Τεχνολογικός εξοπλισμός που έχουμε στη διάθεση μας καθημερινά σε όλες τις επεμβάσεις

Νευροδιεγέρτης – παρακολούθηση του νεύρου κατά τη διάρκεια της επέμβασης, με τεχνολογία αιχμής.

Το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο, το αναζητά συνήθως ο χειρουργός για να το αναγνωρίσει ώστε να μπορεί να το προστατέψει κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης του θυρεοειδή σας . Η αναγνώριση του νεύρου, με το γυμνό μάτι του έμπειρου χειρουργού θυρεοειδούς είναι αυτό που γινόταν εδώ και πολλές δεκαετίες, ωστόσο σήμερα υπάρχει υψηλή τεχνολογία που βοηθάει τον χειρουργό να επιβεβαιώσει ότι έχει αναγνωρίσει σωστά το νεύρο ΚΑΙ ότι το νεύρο εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά.

Ο εξοπλισμός της νευροδιέγερσης περιλαμβάνει μια συσκευή που στέλνει ένα σήμα χαμηλής τάσης, μέσω ενός ανιχνευτή, στο νεύρο. Αυτό δημιουργεί μια κίνηση, η οποία λαμβάνεται από μια ειδική οθόνη μέσω ενός ηλεκτροδίου που βρίσκεται στον αναπνευστικό σας σωλήνα. Όταν ο χειρουργός εντοπίσει το νεύρο, το αγγίζει με μια ειδική συσκευή και τότε παράγεται ένας ειδικός ήχος ο οποίος επιβεβαιώνει ότι το συγκεκριμένο όργανο είναι το νεύρο. Εκτός από αυτό τον τρόπο υπάρχει και ένας άλλος τρόπος συνεχούς καταγραφής του νεύρου. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μια επιπλέον συσκευή η οποία παράγει ένα συνεχή ήχο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, αυτός ο ήχος αλλάζει όταν γίνονται χειρισμοί κοντά στο νεύρο, κάτι το οποίο ενημερώνει τον χειρουργό ακόμα και όταν αυτός δεν έχει εντοπίσει το νεύρο, ότι βρίσκεται πολύ κοντά του και πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Μπορούμε να παρομοιάσουμε την λειτουργία αυτής της συσκευής με μια εικονική επέμβαση κατά την οποία θα χειρουργείται ένας άρρωστος και κατά τη διάρκεια της επέμβασης θα μιλάει, ώστε ο χειρουργός να αντιλαμβάνεται αμέσως την αλλαγή της χροιάς της φωνής του. Αυτή η τεχνολογία βοηθά στο να είναι ακόμα πιο ασφαλής η χειρουργική σας επέμβαση στο θυρεοειδή!

Ο Χειρουργός Θυρεοειδούς Σταύρος Τσιριγωτάκης, έχει εξοικείωση και εμπειρία στη χρήση αυτής της τεχνολογίας και τη χρησιμοποιεί καθημερινά σε όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις θυρεοειδούς που διενεργεί.

Εάν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Κάμερα φθορισμού υψηλής τεχνολογίας για την προστασία του ασβεστίου και των παραθυρεοειδών αδένων κατά τη διάρκεια της θυρεοειδεκτομής

Μια πιθανή επιπλοκή που προσπαθεί να αποφύγει ο χειρουργός θυρεοειδούς, είναι ο υποπαραθυρεοειδισμός. Κατά τη διενέργεια της χειρουργικής αφαίρεσης του θυρεοειδή, ιδιαίτερη μέριμνα δίνεται στην αναγνώριση και διαφύλαξη 4 συνήθως αδένων που βρίσκονται πίσω ή στο πλάι του θυρεοειδή, που ονομάζονται παραθυρεοειδείς αδένες. Αυτούς τους αδένες ο χειρουργός θυρεοειδούς πρέπει να τους αναγνωρίσει και να τους διατηρήσει ‘’ζωντανούς’’ (λειτουργικούς).

Διεγχειρητικός εντοπισμός παραθυρεοειδών αδένων σε πραγματικό χρόνο μέσω απεικόνισης φθορισμού

Εδώ φαίνεται η χρησιμότητα της κάμερας φθορισμού, αφού ο παραθυρεοειδής διακρίνεται πολύ εύκολα στην κάτω αριστερή εικόνα, με το πράσινο χρώμα. Είμαστε οι μόνοι από όσο γνωρίζουμε τουλάχιστον στην ΑΘήνα, που έχουμε την τεχνογνωσία αλλά και διαθέτουμε αυτό τον εξοπλισμό.

Όλοι οι χειρουργοί θυρεοειδούς αναφέρουν ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αναγνώριση των παραθυρεοειδών αδένων. Αυτές οι δυσκολίες αφορούν τόσο στον εντοπισμό των παραθυρεοειδών αδένων όσο και στη διατήρηση της φυσιολογικής τους λειτουργίας, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για αφαίρεση του θυρεοειδή (θυρεοειδεκτομή). 

Μέχρι πρόσφατα ο εντοπισμός τους γινόταν με την αναγνώριση τους με γυμνό οφθαλμό. Για να ξεπεραστεί αυτός ο περιορισμός που υπήρχε, έχουν γίνει πολλές μελέτες σχετικά με την απεικόνιση των παραθυρεοειδών αδένων μέσω υπέρυθρου φθορισμού. Έχει αποδειχθεί ότι η απεικόνιση των παραθυρεοειδών μέσω φθορισμού είναι χρήσιμη τόσο για τον εντοπισμό τους όσο και για την αξιολόγηση της λειτουργίας τους. Αυτή η τεχνική απεικόνισης έχει δύο σκέλη: (Ι) εντόπιση μέσω του αυτοφθορισμού, χρησιμοποιώντας μια κάμερα υψηλής τεχνολογίας και (II) γίνεται έγχυση μιας ουσίας (πράσινο ινδοκυανίνης) και μέσω της απεικόνισης που προκύπτει, ελέγχεται η λειτουργία τους. Αυτές οι καινοτόμες τεχνικές προσθέτουν σημαντικό πλεονέκτημα ασφάλειας, στην διενέργεια της χειρουργικής θυρεοειδούς ή παραθυρεοειδούς. 

Πρόληψη τραυματισμού ή αφαίρεσης παραθυρεοειδούς στην θυρεοειδεκτομή

Η θυρεοειδεκτομή είναι μία από τις πιο συχνά εκτελούμενες ενδοκρινικές επεμβάσεις. Η πρόγνωση ασθενών ακόμα και με καρκίνο του θυρεοειδούς είναι εξαιρετική. Επομένως η πρόληψη ή η ελαχιστοποίηση πιθανότητας εμφάνισης επιπλοκών μετά από θυρεοειδεκτομή, όπως ο τραυματισμός του νεύρου που είναι υπεύθυνο για την ομιλία ή η κατά λάθος αφαίρεση ή η υπολειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων, παραμένει μεγάλη πρόκληση για τους χειρουργούς. Οι παραθυρεοειδείς είναι σημαντικά όργανα που πρέπει να διατηρηθούν ‘’ζωντανά και λειτουργικά’’, για τη μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών σε κάθε χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς. Για να γίνει αυτό χρειάζεται πολύ καλή γνώση της ανατομίας, έγκαιρος και ακριβής εντοπισμός και αναγνώριση αλλά και πολύ λεπτούς χειρισμούς και εγχειρητική δεινότητα, εκ μέρους του χειρουργού. Αν και εισήχθησαν ορισμένες τεχνικές, δεν ήταν συχνά ευρέως αποδεκτές. Μέχρι στιγμής, η άμεση αναγνώριση με ‘’γυμνό οφθαλμό’’ και ψηλάφηση, που μπορούν να αποκτηθούν μέσω της εμπειρίας, ήταν τα κύρια εργαλεία των χειρουργών. Πρόσφατα, μελετήθηκαν τεχνικές βιοϊατρικής μηχανικής για να ξεπεραστούν οι περιορισμοί της υποκειμενικής ταυτοποίησης και να μειωθεί η συχνότητα της μετεγχειρητικής υποασβαιστιαιμίας (πτώση ασβεστίου).

Βασικά, το πρώτο βήμα για τη διατήρηση των παραθυρεοειδών και την πρόληψη της δυσλειτουργίας αυτών των οργάνων είναι η σωστή αναγνώριση τους. Ωστόσο, οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι πολύ μικρά όργανα, ενσωματώνονται στους παρατραχειακούς ιστούς και έχουν χρώμα παρόμοιο με τους περιβάλλοντες ιστούς. Επιπλέον η θέση τους δεν είναι πάντα σταθερή και μπορεί να ποικίλει από ασθενή σε ασθενή. Επομένως, μπορεί να μην είναι εύκολο ακόμη και για έμπειρους χειρουργούς να ανακαλύψουν όλους τους παραθυρεοειδείς αδένες (συνήθως 4) με γυμνό μάτι κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Έτσι, έχουν μελετηθεί διάφορες μέθοδοι για τον εντοπισμό τους κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Για τον υπερθυρεοειδισμό έχουν χρησιμοποιηθεί το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα με Sestamibi, με ευαισθησία 69-75% και 49-70%, αντίστοιχα. Ωστόσο, αυτές οι τεχνικές απεικόνισης δεν είναι χρήσιμες για την αναγνώριση ενός φυσιολογικού παραθυρεοειδή. Το να αφαιρεθεί ένα μέρος του παραθυρεοειδή και να σταλεί για ταχεία βιοψία την ώρα της επέμβασης είναι μία οριστική μέθοδος για την ιστολογική επιβεβαίωση ότι όντως πρόκειται για παραθυρεοειδή αδένα, αλλά αυτή η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει αγγειακή βλάβη και την καταστροφή του, αφού αφαιρείται ένα μέρος του παραθυρεοειδή. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, οι περισσότερες από αυτές τις μεθόδους δεν είναι προς το παρόν χρήσιμες και δεν εφαρμόζονται στην κλινική πρακτική.