Παθήσεις Θυρεοειδούς Αδένα

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΑΔΕΝΑΣ?

Ο συνηθισμένος έλεγχος για παθήσεις θυρεοειδούς αδένα είναι:

  • Αιματολογικός έλεγχος (θυρεοειδικές ορμόνες, αντισώματα, δείκτες), ο οποίος εξετάζει την λειτουργία του αδένα.
  • Υπερηχογράφημα, το οποίο διαγιγνώσκει την μορφολογία του αδένα (μέγεθος, ύπαρξη όζων κλπ.)
  • Παρακέντηση FNA( fine needle aspiration ή αναρρόφηση με λεπτή βελόνα), η οποία γίνεται όταν υπάρχει υποψία ύπαρξης κακοήθειας.

Ο έλεγχος αυτός μπορεί να συμπληρωθεί με σπινθηρογράφημα ή με αξονική τομογραφία, στις περιπτώσεις εκείνες που κρίνεται σκόπιμο.

ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

Από τις παθήσεις θυρεοειδούς αδένα, ο υποθυρεοειδισμός είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας υπολειτουργεί. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το επίπεδο των θυρεοειδικών ορμονών να είναι χαμηλό, υπάρχει δηλαδή χαμηλή έκκριση θυρεοειδικών ορμονών. Ο υποθυρεοειδισμός είναι συχνότερη πάθηση στις γυναίκες, περίπου 6:1 και τα συμπτώματα είναι σωματική κόπωση, πνευματική νωθρότητα, δυσανεξία στο ψύχος, δυσκοιλιότητα, αύξηση βάρους, ξηρόδερμα κ.ά. Ο υποθυρεοειδισμός οφείλεται στις περισσότερες των περιπτώσεων σήμερα σε θυρεοειδίτιδες, συνηθέστερη των οποίων είναι η αυτοάνοσος χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα ή νόσος Χασιμότο (Hashimoto). Ο οργανισμός παράγει αυτοαντισώματα, τα οποία βλέπουν τον θυρεοειδή σαν ξένο σώμα και προσπαθούν να τον καταστρέψουν.

 

Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto)

Αυτή η θυρεοειδίτιδα ονομάστηκε έτσι επειδή ο γιατρός που την ανακάλυψε το 1912 λεγόταν Χακάρου Χασιμότο, το 1957 αναγνωρίστηκε σαν αυτοάνοσο νόσημα. Η θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (Hashimoto) είναι μια αυτοάνοση πάθηση, στην οποία ο οργανισμός σας παράγει αντισώματα κατά του θυρεοειδούς προκαλώντας τη φλεγμονή και την καταστροφή του αδένα. Όταν ο θυρεοειδής καταστραφεί,  μπορεί να σταματήσει να παράγει θυρεοειδική ορμόνη (υποθυρεοειδισμός). Η θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (Hashimoto) είναι η πιο συχνή αιτία υποθυρεοειδισμού στην Ελλάδα. Η διαρκής επίθεση που δέχεται ο οργανισμός από το ανοσοποιητικό σας συστήματος, οδηγεί σε μια χρόνια φλεγμονή του θυρεοειδούς. Οι ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο θυρεοειδούς σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν έχουν κάποια πάθηση θυρεοειδούς. Η θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο μπορεί επίσης να κάνει τέτοια φλεγμονή, ώστε ο θυρεοειδής να αυξηθεί πολύ σε μέγεθος και να προκαλεί συμπτώματα πίεσης στα όργανα που βρίσκονται δίπλα του. Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με την θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο, τα συμπτώματα και τη διαχείριση της ασθένειας αυτής. Αν και η χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή) δεν είναι συνήθως απαραίτητη για τη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι σε επιλεγμένους ασθενείς με πολλά συμπτώματα, αυτή η ειδική χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς μπορεί να είναι εξαιρετικά ωφέλιμη.

Λίγα δεδομένα για την θυρεοειδίτιδα Χασιμότο:

  • Η πιο συχνή αιτία υποθυρεοειδισμού στην Ελλάδα
  • Είναι επίσης γνωστή σαν χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα ή αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα
  • Είναι μια αυτοάνοση πάθηση
  • Διαγιγνώσκεται από την χαμηλή TSH, την ανίχνευση αντι-θυρεοειδικών αντισωμάτων και την υπερηχογραφική εικόνα
  • Εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες από ότι στους άνδρες (9/1)
  • Συχνά εμφανίζεται μεταξύ 40-60 ετών
  • Φαίνεται να έχει κάποιο κληρονομικό χαρακτηριστικό
  • Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης εάν έχετε και άλλες αυτοάνοσες παθήσεις
  • Μπορεί να εμφανίσει την ανάπτυξη ψευδοόζων στο θυρεοειδή

Ποια είναι τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας της Χασιμότο (Hashimoto);

Στα αρχικά στάδια της νόσου μπορεί να μην εμφανίζονται συμπτώματα επειδή η πάθηση έχει αργή εξέλιξη. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου εμφανίζονται συμπτώματα.

Τα πιο συχνά συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο (Hashimoto) είναι:

  • Μεγάλος σε μέγεθος θυρεοειδής ή βρογχοκήλη
  • Κούραση και αδυναμία
  • Αύξηση βάρους
  • Δυσανεξία στο κρύο
  • Πόνος στις αρθρώσεις / στους μυς
  • Δυσκοιλιότητα
  • Ακανόνιστες περίοδοι της εμμήνου ρύσεως και αυξημένη απώλεια αίματος
  • Ξηρά ή/και αραιωμένα μαλλιά
  • Δέρμα ξηρό και λεπτό
  • Κατάθλιψη, βραδυψυχισμός και άγχος
  • Προβλήματα μνήμης
  • Βραδυκαρδία

Αιτίες εμφάνισης της θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto):

Η θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (Hashimoto) είναι μια αυτοάνοση πάθηση όπου το ανοσοποιητικό σύστημα δυσλειτουργεί. Δεν γνωρίζουμε ποια είναι η ακριβής αιτία εμφάνισης αυτής της πάθησης, αλλά πιστεύουμε ότι η αιτία είναι πολυπαραγοντική. Η λήψη υπερβολικού ιωδίου μπορεί να προκαλέσει ασθένεια του θυρεοειδούς. Πιθανώς υπάρχει η συμμετοχή ορμονικού παράγοντα, αφού οι γυναίκες επηρεάζονται πολύ πιο συχνά από τους άνδρες. Ο λόγος που η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο πλήττει κυρίως το γυναικείο φύλο, είναι το ιδιαίτερο μεταβολικό προφίλ των γυναικών και οι πολλαπλές ορμονικές αλλαγές που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους: εμμηναρχή, εφηβεία, ωορρηξία, έμμηνος ρύση, κύηση, κλιμακτήριος, εμμηνόπαυση. Υπάρχει επίσης και ένας κληρονομικός παράγοντας, επειδή η θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (Hashimoto) εμφανίζεται πιο συχνά σε οικογένειες που αρκετά μέλη πάσχουν από θυρεοειδοπάθεια ή αυτοάνοσες ασθένειες. Μερικά στοιχεία δείχνουν ότι η κατανάλωση γλουτένης μέσω της διατροφής μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση της θυρεοειδίτιδας του Χασιμότο (Hashimoto). Οι διατροφικές αλλαγές σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να βελτιώσουν μερικά από τα  συμπτώματα.

Ανεξάρτητα από την αιτία εμφάνισης, γνωρίζουμε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει σαν ξένο σώμα τον θυρεοειδή σας αδένα και προσπαθεί να τον καταστρέψει μέσω της επίθεσης αντισωμάτων κατά του αδένα. Αντί το ανοσοποιητικό σύστημα να προστατεύει τον οργανισμό, σε αυτές τις περιπτώσεις το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα που προσβάλλουν τον θυρεοειδή αδένα. Ένας μεγάλος αριθμός λεμφοκυττάρων ή λευκών αιμοσφαιρίων, που αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, συσσωρεύονται στον θυρεοειδή και παράγουν αντισώματα. Αυτά τα αντισώματα στρέφονται κατά του θυρεοειδούς και είναι τα αντισώματα υπεροξειδάσης του θυρεοειδούς και τα αντισώματα κατά της θυρεοσφαιρίνης.

Υπάρχουν τέσσερις κύριοι παράγοντες κινδύνου που οδηγούν στην εμφάνιση της Χασιμότο.

Χαμηλός μεταβολισμός: Ελλείψεις σε βιταμίνες αλλά και αυξημένη οξείδωση που μπλοκάρουν τις μεταβολικές διεργασίες που αφορούν στην παραγωγή ενέργειας στον οργανισμό.

Διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης: Η αυξημένη κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων τροφών και ζάχαρης, αναγκάζει τον οργανισμό να εκκρίνει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης, ώστε να διατηρήσει τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα. Η ινσουλίνη, καταστέλλει σε σημαντικό βαθμό τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, ενώ παράλληλα απορυθμίζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

Έλλειψη βιταμίνης D3 και θρεπτικών στοιχείων: Βιταμίνες και θρεπτικά στοιχεία, όπως η βιταμίνη D, τα ω3 λιπαρά οξέα, το μαγνήσιο, το σελήνιο, τα προβιοτικά κ.ά. είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του θυρεοειδή και την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Ελλείψεις σε αυτά τα στοιχεία συνδέονται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο.

Ψυχογενές στρες: προκαλεί ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές, που αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης αυτοάνοσου νοσήματος. Παρότι το ψυχογενές στρες δεν αρκεί από μόνο του, ώστε να οδηγήσει σε αυτοάνοση πάθηση, εν τούτοις σε έδαφος σημαντικής μεταβολικής διαταραχής, μπορεί να πυροδοτήσει την εμφάνιση της νόσου Χασιμότο.

Αυτοί οι παράγοντες, επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία των θυρεοειδικών κυττάρων. Επιδρώντας σε αυτά για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλοιώνουν τη σύσταση και τη μορφολογία τους.

Η αλλοίωση της μορφολογίας των θυρεοειδικών κυττάρων είναι τέτοια, που το ανοσοποιητικό σύστημα καταλήγει να τα βλέπει σαν ξένα και τους επιτίθεται, παράγοντας αντισώματα εναντίον τους.

Εξετάσεις για την θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto)

Ποιες εξετάσεις απαιτούνται για την αξιολόγηση ενός ασθενούς με θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο (Hashimoto):

  • Πλήρης Ιατρικό Ιστορικό και Φυσική Εξέταση
  • Υπέρηχος
  • ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
  • TSH
  • T3 και T4
  • Θυρεοσφαιρίνη (εμείς την αξιολογούμε αλλά δεν το κάνουν όλοι οι γιατροί)
  • Αντισώματα θυρεοσφαιρίνης και υπεροξειδάσης (τα αξιολογούμε επειδή μας ενημερώνει εάν υπάρχει υποκείμενη φλεγμονώδης νόσος του θυρεοειδούς)
  • Λαρυγγοσκόπηση (ειδικά αν υπάρχει και βραχνάδα ή αν ο ασθενής έχει υποβληθεί σε προηγούμενη ατελή επέμβαση)
  • Παρακέντηση δια λεπτής βελόνας (FNA) και κυτταρολογική εξέταση του υλικού.
  • Απαιτείται λεπτομερής λήψη ιατρικού ιστορικού και φυσική εξέταση για όλους τους ασθενείς που πιθανόν να έχουν θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto).

Εάν ενδέχεται να έχετε θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, ο γιατρός σας θα θέλει να μάθει το πλήρες ιατρικό σας ιστορικό. Θα σας ρωτήσει σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου, τα συμπτώματα και άλλα προβλήματα υγείας που πιθανόν να έχετε. Είναι σημαντικό στοιχείο η ύπαρξη κάποιου μέλους της οικογένειας σας με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο ή με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει για να λάβει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πιθανά σημάδια βρογχοκήλης που μπορεί να έχετε ή για άλλα προβλήματα υγείας. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο μέγεθος και τη σύσταση του θυρεοειδούς σας και στην πιθανή ύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στο λαιμό σας. Μπορεί επίσης να σας συστήσει να υποβληθείτε σε λαρυγγοσκόπηση, για να δει πως λειτουργούν οι φωνητικές χορδές. Παρόλο που κάποιος μπορεί να μην  αναφέρει αλλαγή στη φωνή του, αυτό δεν διασφαλίζει ότι οι φωνητικές χορδές λειτουργούν φυσιολογικά. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς πρέπει να αποκλειστεί εάν μια φωνητική χορδή έχει παράλυση. Οι ασθενείς δεν αναφέρουν πάντα αλλαγές στη φωνή όταν μια φωνητική χορδή έχει παραλύσει αργά με την πάροδο του χρόνου.

Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto): Πώς γίνεται η διάγνωση;

  • Η διάγνωση της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο (Hashimoto) γίνεται με έναν ολοκληρωμένο αιματολογικό έλεγχο, συμπεριλαμβανομένων των TSH, Free T4 και Free T3. Στην θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, η TSH μπορεί να είναι αρκετά υψηλή ανάλογα με τη βαρύτητα του  υποθυρεοειδισμού. Όταν ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή θυρεοειδική ορμόνη (Free T4), η υπόφυση που εκκρίνει TSH διεγείρεται για να εκκρίνει περισσότερη TSH για να προσπαθήσει να αυξήσει την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης. Αλλά αυτός ο μηχανισμός αποτυγχάνει να ελέγξει τον υποθυρεοειδισμό.
  • Η διάγνωση της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο γίνεται με την ανίχνευση υψηλού TSH, χαμηλού Free T4 και αντι-θυρεοειδικών αντισωμάτων. Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο επιβεβαιώνεται με την εξέταση αίματος για αντισώματα θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO) ή αντισωμάτων θυρεοσφαιρίνης. Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται για να δει όλο τον θυρεοειδή αδένα και τους λεμφαδένες του λαιμού. Συχνά ανακαλύπτονται ψευδοόζοι, που στην ουσία δεν είναι πραγματικά όζοι του θυρεοειδούς. Η φλεγμονή της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο κάνει τον θυρεοειδή να φαίνεται ανώμαλος στο υπερηχογράφημα. Ο υπέρηχος είναι μια ασφαλής εξέταση και δεν σας εκθέτει καθόλου ακτινοβολία. Το υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης μας δίνει αρκετές πολύτιμες πληροφορίες αλλά πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένο ακτινοδιαγνώστη που έχει εμπειρία στις παθήσεις του θυρεοειδούς. Η παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), ενδείκνυται μόνο εάν υπάρχει κάποια εστία μέσα στο θυρεοειδή που είναι ύποπτη για καρκίνο.                   
  • Η FNA γίνεται γενικά σε όλα τα οζίδια του θυρεοειδούς που είναι αρκετά μεγάλα για να γίνουν αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από περίπου 1 εκατοστό.
  • Η FNA διογκωμένων ή μη φυσιολογικών (άτυπων) λεμφαδένων μπορεί να είναι πιο κατατοπιστική από την παρακέντηση του ίδιου του όζου,  για τη διάγνωση.
  • Τα κύτταρα από την ύποπτη περιοχή αφαιρούνται χωρίς τομή ή δυσφορία και εξετάζονται κάτω από ένα μικροσκόπιο.
  • Η διαδικασία αυτής της λήψης και εξέτασης των κυττάρων ονομάζεται κυτταρολογική εξέταση υλικού μέσω παρακέντησης αναρρόφησης με λεπτή βελόνα (FNA).
    • Αυτή μπορεί συνήθως να γίνει στο ιατρείο ή την κλινική του γιατρού.
    • Πριν από την λήψη γίνεται τοπική αναισθησία (μούδιασμα) στο σημείο του δέρματος που θα μπει η βελόνα.
    • Ο γιατρός σας θα τοποθετήσει μια λεπτή, κοίλη βελόνα με την καθοδήγηση του υπέρηχου, απευθείας σε τυχόν ύποπτα σημεία του θυρεοειδούς για να αναρροφήσει (να βγάλει) μερικά κύτταρα και πιθανώς μερικές σταγόνες υγρού σε μια σύριγγα.
    • Ο γιατρός το επαναλαμβάνει συνήθως 2 ή 3 φορές, λαμβάνοντας δείγματα από διάφορες περιοχές του όζου.
    • Στη συνέχεια, το περιεχόμενο της βελόνας και της σύριγγας τοποθετείται σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα και στη συνέχεια τα δείγματα αποστέλλονται στο εργαστήριο, όπου εξετάζονται κάτω από μικροσκόπιο από τον ειδικό κυτταρολόγο για να δουν εάν τα κύτταρα φαίνονται καρκινικά ή καλοήθη.
  • Κυτταρολογική εξέταση σημαίνει ότι εξετάζονται μόνο κύτταρα κάτω από το μικροσκόπιο.
  • Η κυτταρολογική εξέταση του όζου θυρεοειδούς απαιτεί έναν ειδικό γιατρό (που ονομάζεται Κυτταρολόγος) εκπαιδευμένο ειδικά στη διάγνωση των θυρεοειδικών όζων και του καρκίνου του θυρεοειδούς !!!
  • Δυστυχώς, η διάγνωση των θυρεοειδικών όζων συχνά παρερμηνεύεται από ανειδίκευτους ή άπειρους κυτταρολόγους.
  • Η αιμορραγία στο σημείο της βιοψίας είναι πολύ σπάνια εκτός από άτομα με διαταραχές πηκτικότητας. Ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, η αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα πολύ περιορισμένη.
  • Μερικές φορές μια FNA θα πρέπει να επαναληφθεί επειδή τα δείγματα δεν περιείχαν αρκετά κύτταρα.
  • Σπάνια, η FNA που διαγιγνώσκει καρκίνο του θυρεοειδούς είναι ψευδώς θετική.

Υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς στην θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto)

Στην θυρεοειδίτιδα Χασιμότο στο υπερηχογράφημα, ο θυρεοειδής εμφανίζεται σαν ένας διάχυτα ακανόνιστος αδένας με αυξημένη αγγείωση. Οι ψευδοόζοι της θυρεοειδίτιδας εμφανίζονται σαν σαφώς καθορισμένα οζίδια, ωστόσο υποχωρούν σε σύντομο χρονικό διάστημα και η διάγνωση γίνεται όταν οι όζοι δεν μπορούν πλέον να αναγνωριστούν. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς και η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto δεν αποκλείουν ο ένας τον άλλον και ορισμένες φορές μπορεί να συνυπάρχουν. Επομένως κάθε ύποπτος όζος θυρεοειδούς πρέπει να υποβάλλεται σε παρακέντηση.

Ποια είναι η θεραπεία για τη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο;

Υποκατάσταση θυρεοειδικής ορμόνης

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συνταγογραφήσει ένα φάρμακο (θυροξίνη) για τον έλεγχο του υποθυρεοειδισμού σας. Η θεραπεία υποκατάστασης της θυρεοειδικής ορμόνης είναι πολύ αποτελεσματική και πιθανόν θα είναι η μόνη θεραπεία που θα χρειαστείτε. Η υποκατάσταση των θυρεοειδικών ορμονών αντιμετωπίζει αυτήν την πάθηση αντισταθμίζοντας την έλλειψη ορμονών που παράγει ο θυρεοειδής. Η θυροξίνη πρέπει να συνταγογραφείται από τον ενδοκρινολόγο σας που γνωρίζει τη νόσο Χασιμότο αλλά και το πώς θα λειτουργήσει το φάρμακο. Συνήθως χρειάζονται μερικές εβδομάδες λήψης του φαρμάκου για να δείτε αποτελέσματα.

Αντιφλεγμονώδης θεραπεία

Όταν η φλεγμονώδης πάθηση είναι πολύ σοβαρή, ορισμένοι γιατροί δίνουν μια θεραπεία σύντομης διάρκειας με αντιφλεγμονώδη (στεροειδή) φάρμακα.

Χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς

Η χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του θυρεοειδούς μπορεί να βοηθήσει ορισμένους ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto):

  • Ένα μικρό ποσοστό ασθενών με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο (Hashimoto) φαίνεται να ωφελείται σημαντικά από τη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης του θυρεοειδούς
  • Η φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο (Hashimoto) πρέπει να εξετάζεται πάντα στους ασθενείς πριν από την σύσταση για χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς

Η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή) μπορεί να συνιστάται εάν υπάρχει:

  • Μεγάλη διόγκωση του θυρεοειδούς που προκαλεί συμπτώματα λόγω του μεγέθους του αδένα
  • Μια πρόσφατη μελέτη υποδηλώνει ότι η θυρεοειδεκτομή ωφελεί εξαιρετικά ορισμένους ασθενείς με χρόνια θυρεοειδίτιδα Χασιμότο. Σε αυτή τη μελέτη, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση είχαν σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής τους από ότι οι ασθενείς που αντιμετώπιζαν τη νόσο συντηρητικά μόνο με ορμονική υποκατάσταση. Μετρήθηκε η βελτίωση της χρόνιας κόπωσης καθώς και τα μέτρα γενικής υγείας. Και οι δύο παράμετροι βελτιώθηκαν σημαντικά στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θυρεοειδεκτομή σε σύγκριση με τους ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία με θυροξίνη. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Annals of Internal Medicine Απρίλιος 2019
  • Υπάρχει όζος θυρεοειδούς και έχει γίνει FNA που δείχνει ότι ο όζος είναι ύποπτος για καρκίνο του θυρεοειδούς
  • Ο ασθενής λαμβάνει πλήρη φαρμακευτική αγωγή αλλά προστίθεται και πόνος στον αυχένα ή πόνος γύρω από την περιοχή του αδένα. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια.
  • Η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς για την πάθηση Χασιμότο (Hashimoto) πρέπει να διενεργείται μόνο από εξειδικευμένους χειρουργούς θυρεοειδούς. Ένας χειρουργός που ασχολείται περιστασιακά με την χειρουργική του θυρεοειδούς δεν πρέπει να διενεργεί αυτήν τη χειρουργική επέμβαση.
  • Η δια βίου λήψη θυρεοειδικής ορμόνης είναι σίγουρα απαραίτητη μετά τη χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς

ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ

Ο υπερθυρεοειδισμός ανήκει στις παθήσεις θυρεοειδούς αδένα. Είναι μια διαταραχή της λειτουργίας του θυρεοειδή, κατά την οποία ο αδένας υπερλειτουργεί ή προκαλεί επιτάχυνση του μεταβολισμού. Ο θυρεοειδής μπορεί μορφολογικά να είναι φυσιολογικός ή να είναι διογκωμένος (βρογχοκήλη). Συνήθως όμως έχει αυξημένο μέγεθος και παρουσιάζει όζους. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής είναι απώλεια βάρους που δεν δικαιολογείται από τη σωματική άσκηση ή το φαγητό, ταχυπαλμία ίσως και αρρυθμία, ιδρώτας, δυσανεξία στη ζέστη, νευρικότητα, τρέμουλο, εξόφθαλμο που πολλές φορές είναι ο λόγος για τον οποίο ο ασθενής πάει στον γιατρό.

Η πιο συχνή αιτία του υπερθυρεοειδισμού, είναι η νόσος Graves Basedow ή διάχυτη τοξική βρογχοκήλη. Αυτή είναι μια αυτοάνοσος νόσος, δηλαδή ο οργανισμός παράγει αυτοαντισώματα τα οποία κάνουν τον αδένα να υπερλειτουργεί. Η δεύτερη αιτία είναι η οζώδης τοξική βρογχοκήλη. Αναπτύσσεται δηλαδή ένας ή περισσότεροι όζοι που έχουν σαν αποτέλεσμα να παράγουν τις θυρεοειδικές ορμόνες σε μεγάλες ποσότητες. Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού στην αρχή μπορεί να είναι φαρμακευτική αλλά σε αποτυχία ή σε υποτροπές τη λύση δίνει η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς.

Υπερθυρεοειδισμός – Νόσος Graves

Η νόσος του Graves είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού (υπερπαραγωγή της θυρεοειδικής ορμόνης στον οργανισμό). Ονομάστηκε έτσι από τον ιατρό που περιέγραψε αρχικά την πάθηση το 1835. Η νόσος Graves είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Στη νόσο του Graves, παράγονται παράγονται κατά του ίδιου του θυρεοειδούς αδένα. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις στη διαχείριση της νόσου του Graves. Αυτές περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο καθώς και χειρουργική επέμβαση, η οποία είναι η μόνιμη και οριστική θεραπεία. Απαιτείται ολοκληρωμένη αξιολόγηση και εξατομικευμένη φροντίδα για τη διαχείριση και τη θεραπεία αυτής της ασθένειας. Η νόσος Graves απαιτεί ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα και θα πρέπει να διενεργείται μόνο από ειδικούς χειρουργούς θυρεοειδούς και μάλιστα από χειρουργούς με μεγάλη εμπειρία. Η χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του θυρεοειδούς (ολική θυρεοειδεκτομή) στη νόσο Graves, είναι ίσως μια από τις δυσκολότερες επεμβάσεις, για ένα χειρουργό θυρεοειδούς.

Δεδομένα της νόσου του Graves:

  • Η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού στην Ελλάδα
  • Είναι μια αυτοάνοση πάθηση
  • Διαγιγνώσκεται με ανίχνευση ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει τον θυρεοειδή
  • Αυτή η ανοσοσφαιρίνη φαίνεται να έχει κάποια ικανότητα να συνδέεται με τον υποδοχέα της ορμόνης διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH) προκαλώντας έτσι τον υπερθυρεοειδισμό
  • Επηρεάζει τις γυναίκες πιο συχνά από τους άνδρες
  • Φαίνεται να έχει κάποιο κληρονομικό χαρακτηριστικό

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου Graves;

Στα αρχικά στάδια της νόσου Graves, τα συμπτώματα μπορεί να είναι παρόμοια με εκείνα τα συμπτώματα άλλων παθήσεων. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση ή να μπερδέψει για λίγο το γιατρό σας.

Τα παρακάτω είναι μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα της νόσου του Graves:

  • Ανεξήγητη απώλεια βάρους
  • Ακόμα κι αν η όρεξή σας είναι υπερβολική εσείς μπορεί να χάνετε βάρος
  • Δυσανεξία στη ζέστη ή υπερβολική εφίδρωση
  • Άγχος, τρόμος, ανησυχία
  • Δυσκολία στον ύπνο τη νύχτα
  • Νευρικότητα
  • Ταχυκαρδία, αρρυθμία, αίσθημα παλμών ή πόνος στο στήθος
  • Δυσκολία στην αναπνοή ή ακόμα και δύσπνοια
  • Εμφάνιση διόγκωσης στο λαιμό (θυρεοειδής)
  • Εξόφθαλμος (διογκωμένα μάτια)
  • Θολή όραση, διπλή όραση
  • Μυϊκή αδυναμία
  • Αλλαγή στις εμμηνορροϊκές περιόδους
  • Αυξημένη περισταλτικότητα του εντέρου (διάρροιες)

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της Graves;

Η ασθένεια Graves που δεν έχει διαγνωστεί και δεν έχει υποβληθεί σε θεραπεία μπορεί να εμφανίσει τα ακόλουθα ευρήματα τα οποία θα εκτιμηθούν εύκολα από τον έμπειρο ενδοκρινολόγο σας:

Βρογχοκήλη – Η Νόσος του Graves θα προκαλέσει διάχυτη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα που ονομάζεται διάχυτη τοξική βρογχοκήλη. Αυτή μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα:

  • Δυσκολία στην κατάποση
  • Πίεση στο λαιμό
  • Αλλαγή στη χροιά της φωνής
  • Δυσκολία στην αναπνοή
  • Πρόβλημα στην όραση

Προβλήματα της νόσου Graves στα μάτια (οφθαλμοπάθεια Graves) 

Τα προβλήματα στα μάτια μπορεί να είναι ήπια έως σοβαρά:

Αυτή η εικόνα είναι ενός ασθενή με οφθαλμοπάθεια Graves, τον οποίο χειρούργησε με επιτυχία ο Χειρουργός Θυρεοειδούς Σταύρος Τσιριγωτάκης. Ο ασθενής δεν προσπαθεί να δείξει ότι τα μάτια του είναι μεγάλα. Τα μάτια του φαίνεται να διογκώνονται επειδή προεξέχουν. Αυτό συνήθως δεν αναστρέφεται ούτε εξαφανίζεται μετά τη θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση συμπτωμάτων στα μάτια.

  • Ήπια συμπτώματα ματιών
    • Μάτια κόκκινα
    • Στεγνά
  • Σοβαρά συμπτώματα των ματιών
    • Θολή όραση
    • Περιορισμένη κίνηση των ματιών που έχει σαν αποτέλεσμα τη διπλή όραση
    • Προεξέχουν τα μάτια

Αλλαγές στο δέρμα

  • Πάχυνση του δέρματος του κάτω βλεφάρου
  • Οι δερματικές αλλοιώσεις έχουν ερυθρό χρώμα

Τι προκαλεί την ασθένεια Graves;

Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση ασθένεια όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, για κάποιο λόγο, στρέφεται εναντίον μέρους ή μεγάλου τμήματος του οργανισμού. Αν και γνωρίζουμε λίγα για το γιατί συμβαίνει αυτό, γνωρίζουμε ότι σε ορισμένες οικογένειες μερικά άτομα μπορεί να έχουν προδιάθεση για την εμφάνιση της νόσου Graves. Σαν αποτέλεσμα αυτού του αυτοάνοσου προβλήματος, ο οργανισμός των ασθενών αυτών παράγει πρωτεΐνες που ονομάζονται ανοσοσφαιρίνες, αυτές διεγείρουν το θυρεοειδή ώστε να υπερλειτουργεί. Οι ανοσοσφαιρίνες που διεγείρουν το θυρεοειδή κάνουν τα θυρεοειδικά κύτταρα να παράγουν συνέχεια ορμόνη με συνεχή και ανεξέλεγκτο τρόπο. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει αυτό αφού η παραγωγή ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει τον θυρεοειδή δεν ελέγχεται με κανέναν τρόπο.

Διάγνωση νόσου Graves: Πώς γίνεται;

Ακολουθεί μια σειρά εξετάσεων που απαιτούνται για την αξιολόγηση ενός ασθενούς με νόσο Graves.

Αξιολόγηση ασθενή με νόσο Graves:

  • Πλήρης Ιατρικό Ιστορικό και Φυσική Εξέταση
  • ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
  • TSH
  • T3 και T4
  • Θυρεοσφαιρίνη (εμείς την αξιολογούμε αλλά δεν το κάνουν όλοι οι γιατροί)
  • Αντισώματα ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει το θυρεοειδή και υπεροξειδάσης (τα αξιολογούμε επειδή μας ενημερώνει εάν υπάρχει υποκείμενη φλεγμονώδης νόσος του θυρεοειδούς)
  • Λαρυγγοσκόπηση (ειδικά αν υπάρχει και βραχνάδα ή αν ο ασθενής έχει υποβληθεί σε προηγούμενη ατελή επέμβαση)
  • Υπερηχογράφημα και παρακέντηση δια λεπτής βελόνας (FNA) για κυτταρολογική εξέταση του υλικού.
  • Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς

Απαιτείται λεπτομερής λήψη ιατρικού ιστορικού και φυσική εξέταση για όλους τους ασθενείς που πιθανόν να έχουν θυρεοειδίτιδα Graves.

Εάν ενδέχεται να έχετε θυρεοειδίτιδα Graves, ο γιατρός σας θα θέλει να μάθει το πλήρες ιατρικό σας ιστορικό. Θα σας ρωτήσει σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου, τα συμπτώματα και άλλα προβλήματα υγείας που πιθανόν να έχετε. Είναι σημαντικό στοιχείο η ύπαρξη κάποιου μέλους της οικογένειας σας με θυρεοειδίτιδα Graves ή με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει για να λάβει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πιθανά σημεία ύπαρξης βρογχοκήλης που μπορεί να έχετε ή για άλλα προβλήματα υγείας. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο μέγεθος και τη σύσταση του θυρεοειδούς σας και στην πιθανή ύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στο λαιμό σας. Μπορεί επίσης να σας συστήσει να υποβληθείτε σε λαρυγγοσκόπηση, για να δει πως λειτουργούν οι φωνητικές χορδές. Παρόλο που κάποιος μπορεί να μην  αναφέρει αλλαγή στη φωνή του, αυτό δεν διασφαλίζει ότι οι φωνητικές χορδές λειτουργούν φυσιολογικά. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς πρέπει να αποκλειστεί εάν μια φωνητική χορδή έχει παράλυση. Οι ασθενείς δεν αναφέρουν πάντα αλλαγές στη φωνή όταν μια φωνητική χορδή έχει παραλύσει αργά με την πάροδο του χρόνου.

Μπορεί να απαιτείται εξέταση των ματιών σας από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο εάν έχετε πρόβλημα με τα μάτια σας.

Νόσος Graves: Πώς γίνεται μια οριστική διάγνωση;

  • Η διάγνωση της νόσου του Graves γίνεται με μια ολοκληρωμένη σειρά εξετάσεων αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH), των επιπέδων Free T4 και Free T3. Στις περισσότερες περιπτώσεις της νόσου Graves, το επίπεδο TSH θα είναι αρκετά χαμηλό ανάλογα με τη βαρύτητα του υπερθυρεοειδισμού. Η υπόφυση που εκκρίνει TSH και διεγείρει τον θυρεοειδή ιστό για την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης προσπαθεί να μειώσει την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης. Αλλά αυτός ο μηχανισμός δεν μπορεί να ελέγξει τον υπερθυρεοειδισμό.
  • Η οριστική διάγνωση της νόσου Graves γίνεται με την ανίχνευση της ανοσοσφαιρίνης που διεγείρει θυρεοειδή. Αυτό είναι ένα αντίσωμα που μπορεί να μετρηθεί σε μια απλή εξέταση αίματος. Αυτό το αντίσωμα αναγκάζει τα θυρεοειδικά κύτταρα να παράγουν θυρεοειδική ορμόνη. Αυτό επίσης το αντίσωμα προκαλεί τις επιπλοκές της νόσου του Graves, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων από τα μάτια και από το δέρμα.
  • Μια εξέταση αίματος για αντισώματα θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO) επιβεβαιώνει επίσης τη διάγνωση της νόσου του Graves. Αυτή είναι μια άλλη εξέταση αίματος που ενισχύει τη διάγνωση ότι μια αυτοάνοση πάθηση του οργανισμού κάνει τον θυρεοειδή αδένα να λειτουργεί «ανεξέλεγκτα». Η ύπαρξη αυτών των αντισωμάτων στον οργανισμό σας, υποδηλώνει ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή σας αδένα. Ωστόσο, σχεδόν το 5-10% των υγιών ατόμων έχουν θετικά αντισώματα για TPO χωρίς ενδείξεις για ύπαρξη αυτοάνοσης πάθησης. Επομένως, το τεστ αυτό από μόνο του δεν διαγιγνώσκει τη νόσο του Graves.
  • Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται για να δει όλο τον θυρεοειδή αδένα και τους λεμφαδένες του λαιμού. Στη νόσο του Graves αναμένεται διάχυτη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα με πολλά και μεγάλα αγγεία και όζους που μπορεί να βγαίνουν και έξω από τον θυρεοειδή αδένα. Ο υπέρηχος είναι μια ασφαλής εξέταση και δεν σας εκθέτει καθόλου σε ακτινοβολία. Το υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης μας δίνει αρκετές πολύτιμες πληροφορίες αλλά πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένο ακτινοδιαγνώστη που έχει εμπειρία στις παθήσεις του θυρεοειδούς. Η παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), ενδείκνυται μόνο εάν υπάρχει κάποια εστία μέσα στο θυρεοειδή που είναι ύποπτη για καρκίνο
  • Στους περισσότερους ασθενείς με νόσο Graves, το υπερηχογράφημα θα δείξει ότι ο θυρεοειδής αδένας είναι καλοήθης. Στη δική μας όμως σειρά βλέπουμε αρκετούς ασθενείς με νόσο Graves να έχουν ταυτόχρονα και καρκίνο θυρεοειδούς ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή πολλοί ασθενείς με νόσο Graves, στον έλεγχο που κάνουν για την παρακολούθηση της νόσου, δεν κάνουν υπερηχογράφημα. Ο ετήσιος έλεγχος τους περιορίζεται μόνο στις εξετάσεις αίματος και αυτός είναι πιθανόν ο λόγος που δεν έχουν ανακαλύψει την ταυτόχρονη ύπαρξη της κακοήθειας.
  • Η FNA γίνεται γενικά σε όλα τα οζίδια του θυρεοειδούς που είναι αρκετά μεγάλα για να γίνουν αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από περίπου 1 εκατοστό. Εάν σχεδιάζετε ήδη χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς για τη νόσο Graves, τότε η βιοψία ενός όζου δεν θα πρέπει απαραίτητα να ενδείκνυται αφού δεν πρόκειται να αλλάξει τον σχεδιασμό για τη χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς σας.
  • Η FNA διογκωμένων ή μη φυσιολογικών (άτυπων) λεμφαδένων μπορεί να είναι πιο κατατοπιστική από την παρακέντηση του ίδιου του όζου,  για τη διάγνωση.
  • Τα κύτταρα από την ύποπτη περιοχή αφαιρούνται χωρίς τομή ή δυσφορία και εξετάζονται κάτω από ένα μικροσκόπιο.
  • Η διαδικασία αυτής της λήψης και εξέτασης των κυττάρων ονομάζεται κυτταρολογική εξέταση υλικού μέσω παρακέντησης αναρρόφησης με λεπτή βελόνα (FNA).
    • Αυτή μπορεί συνήθως να γίνει στο ιατρείο ή την κλινική του γιατρού.
    • Πριν από την λήψη γίνεται τοπική αναισθησία (μούδιασμα) στο σημείο του δέρματος που θα μπει η βελόνα.
    • Ο γιατρός σας θα τοποθετήσει μια λεπτή, κοίλη βελόνα με την καθοδήγηση του υπέρηχου, απευθείας σε τυχόν ύποπτα σημεία του θυρεοειδούς για να αναρροφήσει (να βγάλει) μερικά κύτταρα και πιθανώς μερικές σταγόνες υγρού σε μια σύριγγα.
    • Ο γιατρός το επαναλαμβάνει συνήθως 2 ή 3 φορές, λαμβάνοντας δείγματα από διάφορες περιοχές του όζου.
    • Στη συνέχεια, το περιεχόμενο της βελόνας και της σύριγγας τοποθετείται σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα και στη συνέχεια τα δείγματα αποστέλλονται στο εργαστήριο, όπου εξετάζονται κάτω από μικροσκόπιο από τον ειδικό κυτταρολόγο για να δουν εάν τα κύτταρα φαίνονται καρκινικά ή καλοήθη.
  • Κυτταρολογική εξέταση σημαίνει ότι εξετάζονται μόνο κύτταρα κάτω από το μικροσκόπιο.
  • Η κυτταρολογική εξέταση του όζου θυρεοειδούς απαιτεί έναν ειδικό γιατρό (που ονομάζεται Κυτταρολόγος) εκπαιδευμένο ειδικά στη διάγνωση των θυρεοειδικών όζων και του καρκίνου του θυρεοειδούς !!!
  • Δυστυχώς, η διάγνωση των θυρεοειδικών όζων συχνά παρερμηνεύεται από ανειδίκευτους ή άπειρους κυτταρολόγους.
  • Η αιμορραγία στο σημείο της βιοψίας είναι πολύ σπάνια εκτός από άτομα με διαταραχές πηκτικότητας. Ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, η αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα πολύ περιορισμένη.
  • Μερικές φορές μια FNA θα πρέπει να επαναληφθεί επειδή τα δείγματα δεν περιείχαν αρκετά κύτταρα.
  • Σπάνια, η FNA που διαγιγνώσκει καρκίνο του θυρεοειδούς είναι ψευδώς θετική.

Νόσος Graves: Τι δείχνει το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς;

Ο ασθενής με νόσο Graves μπορεί να έχει συμπτώματα ή να μην έχει καταλάβει ακόμα ότι τα συμπτώματα που έχει είναι αυτά του υπερθυρεοειδισμού.

Κατά τη διενέργεια του σπινθηρογραφήματος του θυρεοειδούς, θα δοθεί στον ασθενή μια μικρή ποσότητα ραδιενεργού ιωδίου με ένα χάπι. Με μια ειδική κάμερα απεικόνισης προσδιορίζεται η ποσότητα ιωδίου που προσλαμβάνεται από τον θυρεοειδή αδένα και εάν ο θυρεοειδής απορροφά ιώδιο σε ολόκληρο τον αδένα ή εάν υπάρχει μία μόνο “θερμή” περιοχή στον θυρεοειδή, σε σχέση με το υπόλοιπο του θυρεοειδούς αδένα (αυτή η περιοχή ονομάζεται “θερμός όζος”). Η υψηλή πρόσληψη ιωδίου από τον θυρεοειδή αδένα υποδηλώνει την ύπαρξη νόσου Graves ή τον υπερθυρεοειδισμό. Εάν ένας όζος του θυρεοειδούς έχει λιγότερη πρόσληψη ιωδίου από τον υπόλοιπο θυρεοειδή, τότε αυτός ο όζος του θυρεοειδούς ονομάζεται «ψυχρός όζος». Σε ασθενείς με πολυοζώδη βρογχοκήλη, συχνά πολλά από τους όζους του θυρεοειδούς θα είναι κυστικοί και γεμάτοι με υγρό.

Οι θερμοί όζοι είναι σχεδόν πάντα μη καρκινικοί, αλλά η προτιμώμενη διαχείριση των θερμών όζων είναι συχνά η χειρουργική θεραπεία, καθώς είναι μια οριστική, ασφαλής και 100% αποτελεσματική θεραπεία για τον υπερθυρεοειδισμό.

Νόσος Graves: Πότε συνιστάται C/T ή MRI;

Εάν έχετε συμπτώματα από τα μάτια σας, ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία της βάσης του κρανίου, προκειμένου να προσδιορίσει την επίδραση της νόσου του Graves στα μάτια, στους μυς των ματιών, στο λίπος που υπάρχει πίσω από τα μάτια και στα γύρω όργανα.

Επίσης αν η βρογχοκήλη είναι μεγάλη και ο θυρεοειδής μπαίνει μέσα στη θωρακική κοιλότητα, τότε θα χρειαστεί οπωσδήποτε η διενέργεια αξονικής θώρακος. Με αυτή την αξονική θα εκτιμηθεί σε ποιο ύψος φτάνει ο θυρεοειδής σας, μέσα στο θώρακα, αλλά και τι σχέση έχει με τα υπόλοιπα όργανα και αγγεία.

Χρειάζεται ένας ολοκληρωμένος έλεγχος, με αρκετές εξετάσεις για τη ‘’σωστή’’ και ολοκληρωμένη διάγνωση της νόσου του Graves, αλλά και για την ‘’σωστή’’ αντιμετώπιση της.

Ποιες είναι οι θεραπείες για την νόσο Graves;

Υπάρχουν τρεις θεραπείες για την τοξική βρογχοκήλη:

Αντιθυρεοειδικά φάρμακα

Ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας συνταγογραφήσει φάρμακα για τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού σας. Υπάρχουν δύο φάρμακα που συνήθως συνταγογραφούνται για τον έλεγχο του υπερθυρεοειδισμού. Αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν το θυρεοειδή να παράγει θυρεοειδική ορμόνη. Αυτά τα φάρμακα πρέπει να συνταγογραφούνται από ενδοκρινολόγους που κατανοούν πλήρως πώς λειτουργούν αυτά τα φάρμακα και ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές παρενέργειες και επιπλοκές από τη λήψη τους. Αυτά τα φάρμακα χρειάζονται συνήθως αρκετές εβδομάδες λήψης για να φέρουν αποτέλεσμα. Γενικά δεν χρησιμοποιούνται μακροπρόθεσμα για τη διαχείριση της νόσου του Graves, συχνά θεωρούνται σαν μια «βραχυπρόθεσμη λύση». Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να υποτροπιάσει μετά τη διακοπή αυτής της αγωγής.

Υπάρχουν πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες που πρέπει να γνωρίζετε όταν λαμβάνετε αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Μπορεί να εμφανίσετε αλλεργική αντίδραση σε αυτά τα φάρμακα, επιπλέον, μπορεί να εμφανιστεί ναυτία, έμετος, μεταλλική γεύση, απώλεια γεύσης και πόνοι στα οστά και στους μυς. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί μια σπάνια πάθηση πτώσης των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα σας (λευκοπενία) και για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να είσαστε υπό παρακολούθηση με εξετάσεις, όταν λαμβάνετε  αυτά τα φάρμακα. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα πυρετού, βήχα ή κρυολογήματος ενώ βρίσκεστε σε αυτή την αγωγή, επικοινωνήστε αμέσως με τον ενδοκρινολόγο σας. Μπορεί να είναι κάτι πολύ σοβαρό.

Αυτά τα φάρμακα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να σας προετοιμάσουν για:

  • Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο
  • Χειρουργική επέμβαση

Θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο   

O γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, επειδή τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα δεν προσφέρουν μακροπρόθεσμη λύση στη νόσο Graves. Το ραδιενεργό ιώδιο σας χορηγείται σε μορφή κάψουλας. Με τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να χρειαστεί να περάσουν μήνες για να δείτε πραγματικά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπορεί επίσης να απαιτηθούν επαναλαμβανόμενες συνεδρίες θεραπείας ραδιενεργού ιωδίου για τον τελικό έλεγχο του νόσου Graves σε ποσοστό που φτάνει έως και 70% των ασθενών. Το ραδιενεργό ιώδιο γενικά δεν συστήνεται σαν θεραπευτική επιλογή εάν ο ασθενής έχει οφθαλμοπάθεια Graves.

Το πόσο ραδιενεργό ιώδιο συνιστάται για τη θεραπεία ενός ασθενούς με νόσο του Graves είναι ένα θέμα συζήτησης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι περισσότεροι ασθενείς με νόσο του Graves που υποβάλλονται σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο θα εμφανίσουν τελικά χαμηλή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υποθυρεοειδισμός) και επομένως θα χρειαστεί μακροχρόνια αντικατάσταση της θυρεοειδικής ορμόνης.

Εάν είστε έγκυος ή σκοπεύετε να μείνετε έγκυος εντός ενός έτους, δεν πρέπει να υποβληθείτε σε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνιστάται για πολλούς λόγους:

  1. Η χειρουργική επέμβαση (ολική θυρεοειδεκτομη) είναι 100% αποτελεσματική θεραπεία για τη νόσο του Graves.
  2. Όταν ο θυρεοειδής αδένας στη νόσο Graves είναι πολύ μεγάλος, η χειρουργική επέμβαση (ολική θυρεοειδεκτομή) θεωρείται γενικά η προτιμώμενη θεραπεία.
  3. Όταν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα και το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να είναι αναποτελεσματικά, η μόνη θεραπεία είναι η ολική θυρεοειδεκτομή.
  4. Μερικοί ασθενείς δεν μπορούν να πάρουν ή να ανεχθούν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα και το ραδιενεργό ιώδιο.
  5. Η χειρουργική επέμβαση που απαιτείται είναι η ολική θυρεοειδεκτομή.
  6. Η χειρουργική επέμβαση της νόσου του Graves θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από ειδικούς και έμπειρους χειρουργούς θυρεοειδούς. Ένας χειρουργός που διενεργεί περιστασιακά επεμβάσεις του θυρεοειδούς δεν πρέπει να κάνει αυτήν τη χειρουργική επέμβαση.
  7. Μετά την ολική θυρεοειδεκτομή θα απαιτείται η δια βίου λήψη θυρεοειδικών ορμονών και παρακολούθηση.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ 

Τι είναι ο καρκίνος θυρεοειδούς, πως γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς, ποια είναι η θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς και οι χειρουργικές επεμβάσεις καρκίνου του θυρεοειδούς

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι αρκετά συχνός, ώστε όλοι μας να γνωρίζουμε κάποιον που έχει νοσήσει από καρκίνο του θυρεοειδούς. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν καρκίνο του θυρεοειδούς σε σχέση με τους άντρες σε αναλογία τριών προς ένα. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και είναι πιο συχνός μετά την ηλικία των 30 ετών και η επιθετικότητα του αυξάνεται σημαντικά σε ασθενείς άνω των 55 ετών. Η πλειοψηφία των ασθενών παρουσιάζουν κάποιον όζο στο θυρεοειδή τους, ο οποίος συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Πρέπει να γνωρίζετε ότι περίπου το 90% των όζων του θυρεοειδούς δεν είναι καρκίνος. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αρχίζει να αναπτύσσεται σχεδόν πάντα μέσα σε έναν όζο.

Τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς

Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς, μερικοί από τους οποίους είναι πολύ πιο συνηθισμένοι από άλλους. Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών των καρκίνων,  ποια είναι η ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση και αν απαιτείται θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, στοχευμένη χημειοθεραπεία ή άλλες θεραπείες εξαρτάται από το είδος του καρκίνου του θυρεοειδούς. Ο μόνος τρόπος για να προσδιοριστεί ποιος είναι ο τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς είναι να διενεργηθεί βιοψία. Η κυτταρολογική εξέταση μέσω παρακέντησης, δεν μπορεί να καθορίσει τον τύπο του καρκίνου. Ο τύπος του καρκίνου ορίζεται από τον τύπο των κυττάρων που αποτελούν τον καρκίνο. Ο τύπος του καρκίνου του θυρεοειδούς είναι πολύ σημαντικός και ο ασθενής με καρκίνο του θυρεοειδούς να καταλάβει αυτές τις διαφορές. Το να λέμε «καρκίνος του θυρεοειδούς» δεν είναι αρκετά ακριβές, πρέπει πραγματικά να είμαστε συγκεκριμένοι, αφού όλα όσα κάνουμε για τη θεραπεία του, καθορίζονται από το είδος του καρκίνου του θυρεοειδούς. 

Τύποι και συχνότητα καρκίνου του θυρεοειδούς

  • Θηλώδης καρκίνος με συχνότητα περίπου 85
  • Θυλακιώδης καρκίνος, με συχνότητα περίπου 10
  • Μυελοειδής καρκίνος, με συχνότητα περίπου 3
  • Αναπλαστικός καρκίνος, ευτυχώς με συχνότητα κάτω του 1
  • Καρκίνος με κύτταρα Hurthle, με συχνότητα περίπου 2
  • Λέμφωμα, με συχνότητα κάτω του 1

Έχετε κάποια ερώτηση?

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες στον ιστότοπο μας και μπορεί να είναι δύσκολο να τις κατανοήσετε όλες. Εάν έχετε κάποια ερώτηση για την χειρουργική σας επέμβαση ή για το ιατρείο μας,  και θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε.

Ποια είναι η πρόγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς;

Έχουμε πολύ λεπτομερείς πληροφορίες για την πρόγνωση όλων των τύπων καρκίνου του θυρεοειδούς. Αλλά σαν εισαγωγή στον καρκίνο του θυρεοειδούς, πρέπει να γνωρίζετε ότι οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι πολύ θεραπεύσιμοι. Στην πραγματικότητα, οι πιο συνηθισμένοι τύποι που είναι ο θηλώδης και ο θυλακιώδης είναι οι πιο θεραπεύσιμοι. Σε νεότερους ασθενείς, τόσο οι θηλώδεις όσο και οι θυλακιώδεις καρκίνοι έχουν πολύ καλά αποτελέσματα σε ποσοστό 97% αρκεί να αντιμετωπίζονται ‘’σωστά’’. Αυτό που είναι εξαιρετικά σημαντικό, για οποιονδήποτε καρκίνο θυρεοειδούς, είναι ότι η αρχική χειρουργική επέμβαση πρέπει να είναι η πληρέστερη δυνατή χειρουργική επέμβαση. Αυτό σημαίνει ότι αν η πρώτη χειρουργική επέμβαση είναι «ατελής» (δυστυχώς αυτό είναι πολύ συνηθισμένο):

  1. θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα ελέγχου της νόσου
  2. προκαλεί την ανάγκη για πρόσθετη χειρουργική επέμβαση
  3. αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών της επόμενης χειρουργικής επέμβασης
  4. δυνητικά θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση.

Τόσο ο θηλώδης όσο και ο θυλακιώδης καρκίνος συνήθως αντιμετωπίζονται με πλήρη αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα. Εάν ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς έχει επεκταθεί έξω από τα όρια του θυρεοειδούς αδένα ή έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του λαιμού, τότε μαζί με τον θυρεοειδή πρέπει να αφαιρεθούν και οι λεμφαδένες του λαιμού. Μόνο εξειδικευμένοι και έμπειροι χειρουργοί καρκίνου του θυρεοειδούς θα πρέπει να διενεργούν αυτές τις επεμβάσεις. Οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι θηλώδεις καρκίνοι του θυρεοειδούς και λέμε ότι αυτοί είναι από τους πιο θεραπεύσιμους καρκίνους σε σχέση με όλους τους καρκίνους που πάσχουν οι άνθρωποι, αλλά υπό μια προϋπόθεση. Η προϋπόθεση είναι ότι σας αναλαμβάνουν χειρουργοί του θυρεοειδούς που έχουν εμπειρία στη θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς. Όπως λέμε συχνά στους ασθενείς μας, εάν θα έπρεπε να επιλέξετε έναν τύπο καρκίνου που θα έχετε, η επιλογή σας θα ήταν ο θυλακιώδης καρκίνος. Βρείτε έναν εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό που τον αντιμετωπίζει σωστά και το ποσοστό θεραπείας σας θα είναι εξαιρετικά υψηλό!

Ο θυλακιώδης καρκίνος θυρεοειδούς, συχνά δεν μπορεί να διαγνωστεί μέχρι να γίνει η εγχείρηση και ο θυρεοειδής να σταλεί για ιστολογική εξέταση. Επομένως είναι σημαντικό να γίνει μια σωστή και πλήρης επέμβαση αφού το αν είναι ένας ευνοϊκός καρκίνος θα το μάθετε μετά την χειρουργική επέμβαση. Επομένως θα πρέπει να επιλέξετε τον κατάλληλο χειρουργό που θα δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα σας, από την αρχή.

Ο μυελοειδής καρκίνος του θυρεοειδούς, είναι αρκετά πιο σπάνιος, αλλά έχει χειρότερη πρόγνωση. Αυτός μπορεί να εμφανιστεί τυχαία σε ασθενείς ή να κληρονομηθεί γενετικά. Οι μυελοειδείς καρκίνοι έχουν την τάση να εξαπλώνονται γρήγορα σε μεγάλο αριθμό λεμφαδένων και ως εκ τούτου απαιτούν πολύ πιο εκτεταμένη επέμβαση από ό, τι οι πιο συνηθισμένοι καρκίνοι όπως οι θηλώδεις και οι θυλακιώδεις. Αυτός ο καρκίνος απαιτεί πλήρη και ριζική αφαιρεση του θυρεοειδούς καθώς και αφαίρεση πάντα των λεμφαδένων του κεντρικού διαμερίσματος του λαιμού και μερικές φορές αφαίρεση των λεμφαδένων του πλάγιου διαμερίσματος.

Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς έχει πολύ κακή πρόγνωση αλλά ευτυχώς είναι ο πιο σπάνιος. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς συνήθως εντοπίζεται μετά την εξάπλωσή του και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θεραπεύεται (είναι πολύ ασυνήθιστο να επιβιώσει κάποιος από αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς). Σπάνια μπορεί να πραγματοποιηθεί μια ριζική επέμβαση εκτός εάν μπορεί να αφαιρεθεί ολόκληρος ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς και δεν υπάρχουν ενδείξεις μακρινής εξάπλωσης του καρκίνου. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους που είναι γνωστοί στην ανθρωπότητα. Αυτοί οι ασθενείς συχνά απαιτούν μια ανακουφιστική επέμβαση για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τους. Η θεραπεία του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς είναι πολύ πιο επιθετική από ό, τι για άλλους τύπους καρκίνου του θυρεοειδούς και συχνά περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και στοχευμένη θεραπεία,  επειδή αυτός ο καρκίνος είναι πολύ πιο επιθετικός.

Παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση καρκίνου θυρεοειδούς:

  • Το γυναικείο φύλο
  • Το ιστορικό βρογχοκήλης
  • Το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς
  • Η έκθεση σε ακτινοβολία

Θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς

Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται συνήθως σε άτομα που δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς τίθεται σε έναν ασθενή συνήθως τυχαία και ενώ αυτός κάνει μια εξέταση για κάποιο άλλο λόγο. Ο ασθενής μπορεί να το ανακαλύψει τυχαία στον ετήσιο έλεγχο που κάνει, μπορεί να το ανακαλύψει τυχαία σε ένα έλεγχο των καρωτίδων ή όταν κάνει μια αξονική θώρακος για κάποιο άλλο λόγο.  

Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς:

  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς αντιπροσωπεύει περίπου το 85% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς
  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι πιο συχνή σε γυναίκες ηλικίας μεταξύ 30 και 50 ετών
  • Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, σε βρέφη, παιδιά αλλά και σε μεγαλύτερες ηλικίες
  • Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται στις γυναίκες τρεις φορές πιο συχνά από ό, τι στους άνδρες

Διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς: Πώς τίθεται;

Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι συνήθως μια έκπληξη τόσο για τον ασθενή όσο και για τον γιατρό που τον ανακαλύπτει. Η εύρεση ενός εξειδικευμένου και έμπειρου χειρουργού στη χειρουργική επέμβαση καρκίνου του θυρεοειδούς είναι το πιο σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση του! Αυτό δεν είναι κάτι δευτερεύουσας σημασίας. Στην πραγματικότητα, είναι ένα από τα πιο σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να κάνει ο ασθενής όταν του ανακοινωθεί ότι έχει διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Δείτε τι λένε οι ασθενείς μας για εμάς στις κριτικές τους.

Συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια. Όταν όμως ένας ασθενής, με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς εμφανίζει συμπτώματα, το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι μια διόγκωση στο λαιμό. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν με τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η αλλαγή στην ποιότητα της φωνής, δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή και πόνο ή ευαισθησία μέσα στο λαιμό ή κάτω από το αυτί. Μερικές φορές παρατηρείται και βήχας. Οποιαδήποτε διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς σχετίζεται με την αλλαγή της φωνής, την κατάποση, την αναπνοή ή τον πόνο είναι πολύ σοβαρό πρόβλμα και απαιτεί άμεση και ενδελεχή αξιολόγηση. 

Μπορεί να υπάρχουν σημάδια ή συμπτώματα που να δηλώνουν ότι έχετε πιθανή διάγνωση καρκίνου του θυλοειδούς, αλλά θα χρειαστείτε εξετάσεις για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση. Ακολουθεί μια σειρά με εξετάσεις που γίνονται συχνά σε ασθενείς με πιθανή διάγνωση θηλώδους καρκίνου 

Αξιολόγηση ασθενούς με όζο θυρεοειδούς:

  • Πλήρης Ιατρικό Ιστορικό και Φυσική Εξέταση
  • Υπέρηχος
  • Παρακέντηση με λεπτή βελόνα για κυτταρολογική εξέταση (FNA)
  • Χαρτογράφηση λεμφαδένων λαιμού
    • Γενετικός έλεγχος όταν υπάρχει ασαφής διάγνωση
    • Αξονική τομογραφία
  • ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
    • TSH
    • T3 και T4
    • Θυροσφαιρίνη (εμείς την αξιολογούμε αλλά δεν το κάνουν)
    • Αντίσωμα θυροσφαιρίνης (το λαμβάνουμε επειδή μας ενημερώνει εάν υπάρχει υποκείμενη φλεγμονώδης κατάσταση του θυρεοειδούς)
  • Λαρυγγοσκόπηση (κυρίως όταν υπάρχει αλλαγή στη φωνή ή έχει προηγηθεί άλλη επέμβαση)

Απαιτείται λεπτομερής λήψη του ιατρικού ιστορικού και φυσική εξέταση για όλους τους ασθενείς με πιθανή διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. 

Εάν υπάρχει υποψία ότι μπορεί να έχετε θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, ο γιατρός σας θα θέλει να μάθει το πλήρες ιατρικό σας ιστορικό. Θα σας ρωτήσει σχετικά με τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου που έχετε, τα συμπτώματα και άλλα προβλήματα υγείας που μπορεί να συνυπάρχουν. Εάν κάποιος στην οικογένειά σας είχε  θηλώδη καρκίνου του θυρεοειδούς,  αυτό είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο μέγεθος και τη σύσταση του θυρεοειδούς σας και για τυχόν ύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στο λαιμό σας. Είναι πιθανόν να σας ζητήσει να κάνετε και μια  λαρυγγοσκόπηση.

Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς γίνεται με την κυτταρολογική εξέταση υλικού που παίρνουμε με παρακέντηση δια λεπτής βελόνας (FNA)

  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς γίνεται με την κυτταρολογική εξέταση του υλικού που λαμβάνεται με λεπτή βελόνα και υπερηχογραφική καθοδήγηση μικρών δειγμάτων, από τον θυρεοειδή αδένα ή τους λεμφαδένες του λαιμού ( σε ορισμένες περιπτώσεις και από τα δύο).
  • Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται για να εντοπιστεί και να παρακεντηθεί με ακρίβεια το σημείο του όζου ή του λεμφαδένα που θεωρείται ύποπτο, κατά τη διάρκεια της παρακέντησης. Αυτό βοηθά να διασφαλιστεί ότι τα δείγματα της FNA είναι από τις σωστές περιοχές.
  • Η FNA γίνεται γενικά σε όλα τα οζίδια του θυρεοειδούς που είναι αρκετά μεγάλα αλλά και ύποπτα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν μήκος μεγαλύτερο από περίπου 1 εκατοστό.
  • Η FNA διογκωμένων ή μη φυσιολογικών λεμφαδένων, μπορεί να είναι πιο κατατοπιστική από εκείνη του όζου του θυρεοειδούς, για τη διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς.
  • Τα κύτταρα από την ύποπτη περιοχή αφαιρούνται χωρίς τομή ή πόνο και εξετάζονται σε ένα μικροσκόπιο (κυτταρολογική εξέταση).
  • Η διαδικασία λήψης αυτής της μικρής ποσότητας κυττάρων μέσω παρακέντησης και η εξέταση τους στο μικροσκόπιο ονομάζεται κυτταρολογική εξέταση υλικού μέσω παρακέντησης αναρρόφησης με λεπτή βελόνα (FNA).
    • Αυτή η εξέταση μπορεί συνήθως να γίνει στο ιατρείο ή την κλινική του γιατρού σας.
    • Πριν από τη παρακέντηση, γίνεται τοπική αναισθησία (μούδιασμα) στο σημείο που θα μπει η βελόνα για να πάρει τα κύτταρα.
    • Ο γιατρός σας θα προσπαθήσει να βάλει μια λεπτή, κοίλη βελόνα απευθείας στο ύποπτο σημείο του όζου για να αναρροφήσει (να βγάλει) μερικά κύτταρα και πιθανώς μερικές σταγόνες υγρού σε μια σύριγγα.
    • Ο έμπειρος ακτινοδιαγνώστης το επαναλαμβάνει αυτό συνήθως 2 ή 3 φορές, για να πάρει δείγματα από διάφορες περιοχές του όζου.
    • Στη συνέχεια, το περιεχόμενο της βελόνας και της σύριγγας τοποθετείται σε μια γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα και στη συνέχεια αυτές οι πλάκες με τα δείγματα της FNA αποστέλλονται σε εργαστήριο. Εκεί εξετάζονται κάτω από μικροσκόπιο από τον ειδικό κυτταρολόγο για να δει εάν τα κύτταρα φαίνονται καρκινικά ή καλοήθη.
  • Κυτταρολογία σημαίνει ότι εξετάζονται μόνο ορισμένα κύτταρα κάτω από το μικροσκόπιο και όχι τμήμα του οργάνου.
  • Η διενέργεια της παρακέντησης και της κυτταρολογικής εξέτασης του υλικού της απαιτεί τη συνεργασία δύο εξειδικευμένων και έμπειρων γιατρών. Ο πρώτος είναι ο ακτινοδιαγνώστης και ο δεύτερος ο κυτταρολόγος. Αυτοί πρέπει να είναι έμπειροι και ειδικά εξειδικευμένοι  στη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς !!! Εμείς για την ασφάλεια των ασθενών μας, συνεργαζόμαστε με τον καλύτερο ακτινοδιαγνώστη και την καλύτερη κυτταρολόγο που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ο ακτινοδιαγνώστης μας βρίσκεται στον ίδιο χώρο με την κυτταρολόγο ώστε αν το υλικό της παρακέντησης είναι ανεπαρκές να γίνει αμέσως νέα λήψη και όχι να χρειαστεί να ξαναπηγαίνει ο ασθενής για παρακέντηση.
  • Δυστυχώς, η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς παρερμηνεύεται συχνά από ανειδίκευτους ή άπειρους κυτταρολόγους.
  • Η αιμορραγία στο σημείο της λήψης είναι πολύ σπάνια εκτός αν κάποιος ασθενής έχει αιμορραγικές διαταραχές. Αλλά ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, η αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα πολύ περιορισμένη. Φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε προβλήματα πηκτικότητας ή παίρνετε αντιπηκτικά φάρμακα, όπως ασπιρίνη κλπ.
  • Μερικές φορές μια FNA θα πρέπει να επαναληφθεί επειδή τα δείγματα δεν περιείχαν αρκετά κύτταρα.
  • Οι περισσότερες βιοψίες FNA θα δείξουν ότι το οζίδιο του θυρεοειδούς είναι καλοήθη.
  • Σπάνια, μια κυτταρολογική μέσω FNA που δείχνει καρκίνο του θυρεοειδούς μπορεί να είναι τελικά ψευδώς θετική.
  • Μερικές φορές τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης χαρακτηρίζονται σαν «ύποπτα» για τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η λήψη της θεραπευτικής απόφασης θα πρέπει να εξαρτάται από τα υπόλοιπα στοιχεία του ελέγχου.

Διάγνωση του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς: Τι γίνεται αν η κυτταρολογική δεν είναι σαφής;

Μερικές φορές στα αποτελέσματα της FNA η διάγνωση γράφει «άτυπα κύτταρα». Αυτό συμβαίνει όταν τα ευρήματα δεν δείχνουν με βεβαιότητα εάν ο όζος είναι καλοήθης ή κακοήθης. Εάν συμβεί αυτό, ο γιατρός μπορεί να συστήσει κάποιες εξετάσεις στο δείγμα για να δει εάν υπάρχουν γενετικές ανωμαλίες. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν για να προσδιορίσουν τον κίνδυνο ύπαρξης καρκινικών κυττάρων. Προτού προχωρήσετε σε αυτές όμως τις εξετάσεις, θα πρέπει να αναρωτηθείτε «ποιες πληροφορίες ζητάω;» και «Πώς αυτές οι πληροφορίες θα αλλάξουν την προσέγγισή μου στη διαχείριση του προβλήματος του θυρεοειδούς μου;»

Για παράδειγμα, εάν είστε άνω των 5 ετών και έχετε έναν όζο θυρεοειδούς 4 εκατοστών που έχει ανώμαλη αγγείωση, αποτιτανώσεις και ανώμαλη παρυφή και η FNA δεν λέει ότι πρόκειται για καρκίνο αλλά είναι ύποπτη, τότε η χειρουργική θεραπεία είναι η θεραπεία που θα συνιστούσαν οι περισσότεροι για πολλούς λόγους, όπως το πόρισμα των υπερήχων, το μέγεθος και ηλικία. Είναι σημαντικό, προτού προχωρήσετε σε ένα γενετικό τεστ, να βεβαιωθείτε ότι αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές για να προσδιορίσετε ποιο πρέπει ή δεν πρέπει να είναι το επόμενο βήμα σας.

Εξετάσεις απεικόνισης για τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς

Οι εξετάσεις απεικόνισης μπορούν να γίνουν για διάφορους λόγους, όπως για να βρουν ύποπτες περιοχές που μπορεί να υπάρχει καρκίνος, να δουν πόσο μακριά μπορεί να έχει εξαπλωθεί αλλά και να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της έκτασης της χειρουργικής επέμβασης και για να καθορίσουν αν υπάρχει λόγος για άλλες θεραπείες.

Άτομα που έχουν ή μπορεί να έχουν θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς θα υποβληθούν σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:

Υπέρηχος

Ο υπέρηχος χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να δημιουργήσει εικόνες μέσα στο λαιμό σας. Το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς πρέπει να εξετάσει όχι μόνο τον θυρεοειδή αδένα αλλά να περιλαμβάνει και μια ολοκληρωμένη εξέταση των λεμφαδένων του λαιμού σας. Για αυτό το τεστ, ένα μικρό, ραβδωτό όργανο που ονομάζεται ηχοβολέας στέλνει ηχητικά κύματα και παίρνει την αντανάκλαση τους καθώς αναπηδούν από τον θυρεοειδή (και άλλα όργανα του λαιμού). Οι αντανακλάσεις αυτές μετατρέπονται από έναν υπολογιστή σε ασπρόμαυρη εικόνα στην οθόνη του υπολογιστή. Δεν εκτίθεστε σε ακτινοβολία κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης.  Το πώς φαίνεται ένας όζος ή ένας λεμφαδένας στον υπέρηχο μπορεί μερικές φορές να υποδηλώνει εάν είναι πιθανό να είναι καρκίνος, αλλά ο υπέρηχος δεν μπορεί να το πει αυτό με βεβαιότητα. Ωστόσο, ένας κυστικός λεμφαδένας στο κάτω μέρος του λαιμού είναι συνήθως μια διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς.

Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται επίσης για να καθοδηγήσει μια βελόνα βιοψίας στο σωστό σημεία για να πάρει μερικά κύτταρα για κυτταρολογική εξέταση.

Ο ειδικός υπέρηχος μπορεί επίσης να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της πιθανότητας ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς να έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του λαιμού. Ο ειδικός υπερηχογράφος θα αναζητήσει πολλές αλλαγές. Το υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης μπορεί να ανιχνεύσει την ύπαρξη του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες τόσο μικρούς όσο 1-2 mm (το μέγεθος της άκρης ενός στυλό). Όταν εξετάζουμε τους λεμφαδένες στον αυχένα με υπερήχους, τα ακόλουθα κριτήρια είναι σημαντικά για να οδηγήσουν το γιατρό στη διενέργεια FNA για την επιβεβαίωση της νόσου.

  • Πολλοί στρογγυλεμένοι λεμφαδένες
  • Μη φυσιολογική υπερηχητική «αρχιτεκτονική» ενός λεμφαδένα
  • Κυστικοί λεμφαδένες
  • Μικροαποτιτανώσεις εντός των λεμφαδένων (μικρές υπερηχητικές ασβεστοποιήσεις)
  • Μη φυσιολογική αγγειακή ροή στον λεμφαδένα
  • Μεγαλύτεροι ή ασύμμετροι λεμφαδένες κατά τη σύγκριση της μιας πλευράς του λαιμού με την άλλη.

Η ποιότητα του αποτελέσματος του υπερήχου εξαρτάται από 3 παράγοντες:

  • Η ποιότητα του μηχανήματος υπερήχων
  • Η ποιότητα της συσκευής που βρίσκεται στο χέρι του γιατρού (ο ηχοβολέας) που παράγει τα ηχητικά κύματα
  • Η εμπειρία και η ικανότητα του γιατρού υπερήχων

Πραγματοποιούμε υπερήχους σε όλους τους ασθενείς μας, επειδή γνωρίζουμε ότι οι υπέρηχοι δεν είναι όλοι τόσο ακριβείς όσο χρειαζόμαστε. Ο πιο έμπειρος γιατρός θα ανιχνεύσει ανωμαλίες στους λεμφαδένες ακόμα και του 1-2 mm διαμέτρου. Ο υπέρηχος σας πρέπει να διενεργείται από κάποιον που είναι ειδικά εξειδικευμένος στην υπερηχογραφική εξέταση του θυρεοειδούς και των λεμφαδένων του λαιμού. Η εμπειρία σημαίνει τα πάντα όταν χρειάζεστε υπέρηχο θυρεοειδούς.

Η μελέτη υπερήχων θα εξετάσει όχι μόνο τον θυρεοειδή αλλά και όλα τα όργανα του λαιμού σας. Ο υπέρηχος μπορεί να δείξει εάν κάτι είναι κυστικό ή συμπαγές. Μπορεί να δει την παροχή αίματος σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Μπορεί να αποκαλύψει μικροσκοπικές αποτιτανώσεις που μπορεί να υποδηλώνουν καρκίνο. Τελικά, ο υπέρηχος θα καθορίσει εάν ενδείκνυται παρακέντηση.

Αξονική τομογραφίας (C/T) για θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς

Η διενέργεια αξονικής θώρακος βοηθάει πολύ για να καθορίσει που φτάνει ο θυρεοειδής όταν είναι μεγάλος και καταδύεται στη θωρακική κοιλότητα. Δείχνει επίσης ποια είναι η σχέση του θυρεοειδή με τα μεγάλα αγγεία του θώρακος αλλά και αν υπάρχουν μεταστάσεις στους πνεύμονες.

Μαγνητική τομογραφία (MRI)

Η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας δεν μας βοηθάει ιδιαίτερα. Η εξέταση επιλογής για τον θυρεοειδή και για τον καρκίνο θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα υψηλής ανάλυσης.

PET scan

Αυτή η εξέταση μπορεί να είναι χρήσιμη εάν έχετε διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχει:

  • 1. Υποτροπιάσει μετά από μία ή περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις
  • 2. Διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχει εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του οργανισμού

Μια σάρωση PET / CT μπορεί να είναι σε θέση να πει εάν ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς έχει εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του οργανισμού.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ

Οι αιματολογικές εξετάσεις από μόνες τους δεν μπορούν να δείξουν την έκταση της νόσου του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Οι εξετάσεις αίματος είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται μαζί με άλλες εξετάσεις, για την παρακολούθηση της επάρκειας των θυρεοειδικών ορμονών που παράγονται από τον θυρεοειδή σας ή από τη λήψη συνταγογραφούμενων θυρεοειδικών ορμονών.

Τα κύτταρα του θυρεοειδούς και οι θηλώδεις καρκίνοι του θυρεοειδούς μπορούν επίσης να παράγουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται θυρεοσφαιρίνη, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δείκτης παρακολούθησης της υποτροπής του καρκίνου σε ορισμένους ασθενείς.

Επίσης μερικοί ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα παράγουν ένα αντίσωμα έναντι της θυρεοσφαιρίνης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αξία της τιμής της θυρεοσφαιρίνης είναι αρκετά περιορισμένη, καθώς το αντίσωμα επηρεάζει την τιμή του αίματος της θυρεοσφαιρίνης σε αυτούς τους ασθενείς. Η ανάλυση και η παρακολούθηση των επιπέδων παραγωγής αντισωμάτων δεν είναι ενδεικτική του θηλώδους καρκίνου του θυρεοεοειδούς.

Ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH)

Η τιμή της TSH ή θυρεοτροπίνης στο αίμα, δείχνει τη συνολική δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα ή πόσα χάπια θυρεοειδικής ορμόνης χρειάζεται ο οργανισμός σας. Η TSH παράγεται από έναν αδένα στον εγκέφαλο που ονομάζεται υπόφυση, μπορεί η τιμή της να είναι υψηλή εάν δεν έχετε αρκετή θυρεοειδική ορμόνη στον οργανισμό σας. Σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς, που δεν έχουν πρόβλημα λειτουργίας του θυρεοειδή τους, το επίπεδο TSH είναι συνήθως φυσιολογικό. Οι ασθενείς με διάγνωση θηλώδούς καρκίνου του θυρεοειδούς που προετοιμάζονται για θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, συνήθως δεν λαμβάνουν θυρεοειδική ορμόνη και ο γιατρός τους θα μετρήσει το επίπεδο TSH που θα πρέπει να είναι σημαντικά αυξημένο (η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο απαιτεί ο οργανισμός να είναι υποθυρεοειδικός) . Εναλλακτικά, μπορεί να χορηγηθεί ενέσιμα ένα φάρμακο που ονομάζεται Thyrogen, για να κάνει τον οργανισμό να “φαίνεται” ότι είναι υποθυρεοειδικός. Στους ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς  που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, ο ενδοκρινολόγος τους πιθανότατα θα θέλει να διατηρήσει το επίπεδο TSH χαμηλό για να αποτρέψει την υποτροπή του καρκίνου,  δηλαδή την πιθανή διέγερση μη ανιχνεύσιμων μικροσκοπικών κυττάρων καρκίνου του θυρεοειδούς.

T3 και T4 (ορμόνες του θυρεοειδούς)

Αυτές είναι οι κύριες ορμόνες που παράγονται από τον θυρεοειδή αδένα. Τα επίπεδα αυτών των ορμονών μπορούν επίσης να μετρηθούν για να κατανοήσουμε τη συνολική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Τα επίπεδα Τ3 και Τ4 είναι συνήθως φυσιολογικά σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς σπάνια παράγει Τ3 ή Τ4. 

Θυρεοσφαιρίνη

Η θυρεοσφαιρίνη είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από τον θυρεοειδή αδένα και μπορεί να μετρηθεί με εξέταση αίματος. Η μέτρηση του επιπέδου θυρεοσφαιρίνης στο αίμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς, αλλά μπορεί να είναι χρήσιμη μετά τη θεραπεία για να καθοριστεί εάν ο ασθενής έχει ή όχι ακόμα νόσο. Σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς, οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε ολική θυρεοειδεκτομή με ή χωρίς ραδιενεργό θεραπεία με ιώδιο, η τιμή της  θυρεοσφαιρίνης θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή για αρκετές εβδομάδες μετά από τη χειρουργική επέμβαση.

Εάν η εξέταση αίματος για θυρεοσφαιρίνη δεν είναι χαμηλή, υπάρχουν μόνο τρεις πιθανές εξηγήσεις:

  • Υπάρχουν ακόμα θηλώδη καρκινικά κύτταρα του θυρεοειδούς στον οργανισμό
  • Παραμένει περισσότερος θυρεοειδικός στον οργανισμό που παράγει θυρεοσφαιρίνη και δεν έχει αφαιρεθεί.
  • Παραμένει περισσότερος θυρεοειδικός ιστός στον οργανισμό που δεν έχει καταστραφεί με τη θεραπεία ραδιενεργού ιωδίου.

Σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχουν υποβληθεί σε ολική θυρεοειδεκτομή, εάν το επίπεδο θυρεοσφαιρίνης αυξηθεί και πάλι αφού ήταν χαμηλό, είναι ένας δείκτης ότι ο καρκίνος έχει σχεδόν σίγουρα επανεμφανιστεί. 

Αντισώματα θυρεοσφαιρίνης

Μερικοί ασθενείς έχουν φλεγμονώδη πάθηση του θυρεοειδούς αδένα που ονομάζεται θυρεοειδίτιδα. Η πιο συχνή αιτία θυρεοειδίτιδας είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Η ανοσολογική αντίδραση του σώματος είναι η παραγωγή ενός αντισώματος που ονομάζεται θυρεοσφαιρίνη. 

Πολύ σημαντικό: σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που έχουν επίσης θυρεοειδίτιδα, τα αντισώματά τους έναντι της θυροσφαιρίνης συνδέονται άμεσα με τη θυροσφαιρίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το επίπεδο της θυρεοσφαιρίνης στο αίμα να είναι μηδενικό.

Κάθε φορά που η θυρεοσφαιρίνη ελέγχεται στο αίμα, πρέπει επίσης να μετριέται το αντίσωμα της θυροσφαιρίνης. Εάν ανιχνευθεί το αντίσωμα, η μέτρηση της θυροσφαιρίνης στο αίμα δεν αποτελεί αποτελεσματικό δείκτη σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Μερικοί γιατροί θα εξετάσουν τα επίπεδα αντισωμάτων θυρεοσφαιρίνης και θα ανησυχήσουν όταν τα δουν να αυξάνονται. Η παρακολούθηση των επιπέδων των αντισωμάτων δεν είναι παθογνωμονική και μερικές φορές μπορεί να είναι παραπλανητική σε ασθενείς με διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς.

Άλλες εξετάσειςλαρυγγοσκόπηση

Οι όγκοι του θυρεοειδούς μπορεί μερικές φορές να επηρεάσουν τη λειτουργία των φωνητικών σας χορδών. Ακόμα κι αν η φωνή σας ακούγεται φυσιολογική για εσάς, αυτό δεν σημαίνει ότι οι φωνητικές σας χορδές λειτουργούν φυσιολογικά. Εάν πρόκειται να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση για θηλώδες καρκίνο του θυρεοειδούς, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει τη διενέργεια λαρυγγοσκόπησης, ώστε να ελέγξει την λειτουργία των φωνητικών χορδών.

Για τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς: Η καλύτερη θεραπεία είναι μια καλή χειρουργική επέμβαση!

Η άριστη αντιμετώπιση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς, γίνεται με μια άριστη χειρουργική επέμβαση. Η αφαίρεση του θυρεοειδούς θα βάλει την οριστική διάγνωση και θα βοηθήσει να ελεγχθεί η νόσος. Μια άριστη χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται αποκλειστικά από έναν πολύ έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς. Η βέλτιστη έκταση της αρχικής χειρουργικής επέμβασης καθορίζεται από το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς και την χαρτογράφηση των λεμφαδένων του λαιμού. Το τμήμα υπερήχων παίζει πολύ καθοριστικό ρόλο στη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Εάν οι λεμφαδένες του λαιμού έχουν κάποια ανησυχητικά χαρακτηριστικά, το επόμενο βήμα είναι σχεδόν η παρακέντηση τους. 

Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς στους λεμφαδένες απαιτεί χειρουργική επέμβαση που θα αφαιρέσει αποτελεσματικά τους λεμφαδένες που κινδυνεύουν να έχουν καρκίνο. Έχουμε αρκετές πληροφορίες σχετικά με τη χειρουργική επέμβαση στον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, και μία ειδικά για τον λεμφαδενικό καθαρισμό για καρκίνο του θηλώδους θυρεοειδούς Εάν έχετε πρόσφατα υποβληθεί σε παρακέντηση θυρεοειδούς και η διάγνωση είναι θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς ή έχετε υποβληθεί σε παρακέντηση λεμφαδένα με διάγνωση καρκίνου του θυρεοειδούς, αυτές οι σελίδες είναι πολύ χρήσιμες για εσάς.

  • Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται ο καρκίνος του θυρεοειδούς σχετίζεται με το μέγεθος του καρκίνου.
  • Η διάγνωση των καρκίνων που έχουν μέγεθος μικρότερο από 1,5 cm έχουν τα καλύτερα ποσοστά θεραπείας (σχεδόν 100% για τους μικρούς θηλώδεις καρκίνους του θυρεοειδούς σε νέους ασθενείς). Για το λόγο αυτό, η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς αναφέρεται μερικές φορές ως «ο καλός καρκίνος».
  • Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς που εμφανίζεται σε άνδρες άνω των 55 ετών μπορεί να είναι πιο δύσκολο να ελεγχθεί σε σχέση με τις νεότερες γυναίκες.
  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς μπορεί να σχετίζεται με ιστορικό ακτινοβολίας ή ακτινοθεραπείας. Η έκθεση σε ακτινοβολία έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει την ανάπτυξη θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Συνήθως, ωστόσο, η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς συμβαίνει χωρίς να υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου.
  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς σχετίζεται συχνά με εξάπλωση στους λεμφαδένες του λαιμού, σε ποσοστό έως και στο 50% των ασθενών. Για το λόγο αυτό, απαιτείται υπερηχογράφημα υψηλής ευκρίνειας και χαρτογράφηση λεμφαδένων, σε όλους τους ασθενείς με ύποπτη ή επιβεβαιωμένη διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς θηλώδους. 
  • Η ύπαρξη θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς μπορεί να σχετίζεται με υπερθυρεοειδισμό ή υποθυρεοειδισμό.

Η διάγνωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς δεν σχετίζεται συνήθως με εξάπλωση σε απομακρυσμένες περιοχές έξω από το λαιμό

  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που εξαπλώνεται σε απομακρυσμένες περιοχές του οργανισμού είναι ασυνήθιστη.
  • Όταν εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές του οργανισμού, αυτές είναι οι πνεύμονες και έπειτα τα οστά και πολύ σπάνια το συκώτι.
  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που εξαπλώνεται σε απομακρυσμένες περιοχές είναι σοβαρή και απαιτεί παρακολούθηση από μια διεπιστημονική ομάδα.
  • Η μακρινή εξάπλωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς μπορεί να κάνει αυτούς τους καρκίνους να συμπεριφέρονται αρκετά όπως άλλοι καρκίνοι που όλοι φοβόμαστε.
  • Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς που εξαπλώνεται σε απομακρυσμένες περιοχές αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου από αυτόν τον καρκίνο του θυρεοειδούς.
  • Είναι σημαντικό, ότι παρά τη διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που εξαπλώνεται σε απομακρυσμένες περιοχές, η εξειδικευμένη και άριστη χειρουργική επέμβαση παραμένει ο βασικός και ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας για τον αποτελεσματικό έλεγχο της νόσου τόσο τοπικά όσο και στο επίπεδο εξάπλωσης στους λεμφαδένες του λαιμού.
  • Η διάγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς με μακρινή εξάπλωση στον οργανισμό, αποτελεί ένδειξη για τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
  • Η ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση που θα πρέπει να διενεργείται για τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς με μακρινή εξάπλωση, στις περισσότερες περιπτώσεις.

Έχουμε γράψει αρκετές σελίδες και έχουμε επίσης και βίντεο, ώστε να καταλάβετε πόσο αποτελεσματικές και καλά ανεκτές είναι αυτές οι πλήρεις και ριζικές χειρουργικές επεμβάσεις στο λαιμό στη θεραπεία ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς.

Θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς

Ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο δεύτερος πιο συχνός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς, αποτελεί περίπου το 10-15% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς. Ο θυλακιώδης καρκίνος ονομάζεται «καλά διαφοροποιημένος» καρκίνος του θυρεοειδούς, όπως και ο θηλώδης, αλλά είναι συνήθως λίγο πιο επιθετικός από τον θηλώδη καρκίνο. Ο θυλακιώδης καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται σε μια ελαφρώς μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα από ότι ο θηλώδης και είναι λιγότερο συχνός στα παιδιά. Σε αντίθεση με τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, ο θυλακιώδης εμφανίζεται σπάνια μετά από έκθεση σε ακτινοβολία. Η ηλικία είναι ένας σημαντικός παράγοντας όσον αφορά την πρόγνωση. Οι ασθενείς άνω των 55 ετών συνήθως έχουν μια πιο επιθετική νόσο σε σχέση με τους νεότερους ασθενείς με θυλακιώδη καρκίνο. Η εισβολή των καρκινικών του κυττάρων στα αγγεία είναι συχνά χαρακτηριστική για τον θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Αυτό έχει σαν επακόλουθο, η απομακρυσμένη μετάσταση να είναι πιο συχνή από ό, τι στον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς. Η εξάπλωση του μπορεί να συμβεί ακόμα και αν ο καρκίνος που είναι μέσα στο θυρεοειδή, είναι μικρός. Ο πνεύμονας, τα οστά, ο εγκέφαλος, το συκώτι, η ουροδόχος κύστη και το δέρμα είναι πιθανές περιοχές απομακρυσμένης εξάπλωσης. Η προσβολή των λεμφαδένων σε περιπτώσεις θυλακιώδους καρκίνου του θυρεοειδούς είναι πολύ λιγότερο συχνή (μόνο 8-10%) σε σύγκριση με αυτή του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς.  

Χαρακτηριστικά του θυλακιώδους καρκίνου του θυρεοειδούς

  • Η συνηθέστερη ηλικία εμφάνισης είναι μεταξύ 40 και 60 ετών
  • Οι γυναίκες προσβάλλονται πιο συχνά από τους άνδρες με αναλογία 3 προς 1
  • Η πρόγνωση σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος του όγκου. Όγκος μικρότερος από 1,0 cm έχει καλή πρόγνωση
  • Σπάνια σχετίζεται με την έκθεση σε ακτινοβολία
  • Η εξάπλωση στους λεμφαδένες είναι ασυνήθιστη (~ 12%)
  • Η εισβολή καρκινικών κυττάρων σε αγγεία (φλέβες και αρτηρίες) εντός του θυρεοειδούς αδένα είναι συχνή
  • Η μακρινή εξάπλωση (στους πνεύμονες ή στα οστά) είναι ασυνήθιστη, αλλά πιο συχνή από ό, τι συμβαίνει στον θηλώδη καρκίνο
  • Το ποσοστό θεραπείας είναι υψηλό (κοντά στο 95% για μικρές βλάβες σε νεαρούς ασθενείς), μειώνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία του ασθενή

Διαχείριση του θυλακιώδους καρκίνου του θυρεοειδούς

Υπάρχει σημαντική διχογνωμία όταν συζητάμε για τη διαχείριση των καλά διαφοροποιημένων καρκινωμάτων του θυρεοειδούς (θηλώδης και θυλακιώδης). Μερικοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτοί οι όγκοι εάν είναι μικροί και δεν εισβάλλουν σε άλλα όργανα (η συνήθης περίπτωση), τότε η αφαίρεση μόνο του ενός λοβού του θυρεοειδούς που περιέχει τον όγκο θα προσφέρει τόσο καλή θεραπεία όσο και η αφαίρεση ολόκληρου του θυρεοειδούς . Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης στηρίζονται στο χαμηλό ποσοστό υποτροπής του όγκου (5-20%) παρά το γεγονός ότι μικρές ποσότητες καρκινικών κυττάρων μπορούν να βρεθούν σε έως και 88% του άλλου λοβού. Στηρίζονται επίσης σε ορισμένες μελέτες που δείχνουν αυξημένο κίνδυνο υποπαραθυρεοειδισμού και τραυματισμού του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου στους ασθενείς που υποβάλλονται σε ολική θυρεοειδεκτομή (καθώς υπάρχει επέμβαση και στις δύο πλευρές του λαιμού). Εμείς που υποστηρίζουμε την ολική θυρεοειδεκτομή (πιο επιθετική χειρουργική επέμβαση για το όφελος του ασθενή μας) στηριζόμαστε στην εμπειρία και την ικανότητα μας αλλά και σε πολλές μεγάλες μελέτες που δείχνουν ότι σε έμπειρα χέρια η συχνότητα τραυματισμών του νεύρου και του μόνιμου υποπαραθυρεοειδισμού είναι αρκετά χαμηλή (περίπου 1%). Το πιο σημαντικό από αυτές τις μελέτες είναι ότι οι ασθενείς με ολική θυρεοειδεκτομή που συμπληρώνουν τη θεραπεία τους με ραδιενεργό ιώδιο και καταστολή του θυρεοειδούς, έχουν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό υποτροπής και χαμηλότερη θνησιμότητα όταν οι όγκοι είναι μεγαλύτεροι από 1,0 cm. 

Σημαντική σημείωση από τον Χειρουργό Θυρεοειδούς Σταύρο Τσιριγωτάκη: Σχεδόν σε όλους τους ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς θυρεοειδούς θα πρέπει να διενεργείται ολική θυρεοειδεκτομή. Εάν ο χειρουργός σας λέει ότι πρόκειται να αφαιρέσει μόνο τον ένα λοβό του θυρεοειδή αδένα που έχει τον καρκίνο και “λίγο ακόμα” του άλλου λοβού του θυρεοειδούς … τότε βρείτε έναν άλλο χειρουργό. Ο μόνος λόγος για τον χειρουργό να μην αφαιρέσει ολόκληρο το θυρεοειδή είναι επειδή ανησυχεί μήπως τραυματίσει το νεύρο που είναι υπεύθυνο για την ομιλία μας ή μήπως αφαιρέσει ή κακοποιήσει τους παραθυρεοειδείς αδένες. Όλες οι επεμβάσεις γίνονται για να φέρουν το καλύτερο αποτέλεσμα στον ασθενή. Εάν ο χειρουργός σας ανησυχεί να κάνει πλήρη επέμβαση επειδή μπορεί να τραυματίσει κάτι, τότε σκεφτείτε δύο φορές να βρείτε έναν άλλο χειρουργό που είναι εξοικειωμένος με αυτές τις επεμβάσεις και τις κάνει πολύ  συχνά. Μην αφήνετε έναν χειρουργό να αφαιρέσει τον θυρεοειδή σας εάν δεν κάνει αυτές τις επεμβάσεις σχεδόν κάθε μέρα.

Πρέπει επίσης να έχετε κατά νου ότι η ταχεία βιοψία που γίνεται κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, μπορεί να είναι αναξιόπιστη σχετικά με τον καθορισμό της διάγνωσης του θυλακιώδους καρκίνου. Με άλλα λόγια, είναι δύσκολο για τον παθολόγο-ανατόμο να διαγνώσει με ακρίβεια τον τύπο του  καρκίνου του θυρεοειδούς στην ταχεία βιοψία. Αυτό το πρόβλημα δεν εμφανίζεται με άλλους τύπους καρκίνου του θυρεοειδούς.

Με βάση αυτές τις μελέτες και το παραπάνω ιστορικό και την επιδημιολογία του θυλακιώδους καρκινώματος, ακολουθεί ένα τυπικός κανόνας: Τα θυλακιώδη καρκινώματα που είναι καλά περιγεγραμμένα, απομονωμένα και δεν είναι επιθετικά μικροσκοπικά, με διάμετρο λιγότερο από 1 εκατοστό σε έναν νεαρό ασθενή (<40) μπορούν να αντιμετωπιστούν με αφαίρεση του μισού θυρεοειδή (λοβεκτομή). Για όλους τους άλλους τύπους καρκίνου θα πρέπει πιθανώς να διενεργηθεί ολική θυρεοειδεκτομή και αφαίρεση λεμφαδένων στο  κεντρικό ή πλάγιο διαμέρισμα του λαιμού, αν αυτοί είναι διηθημένοι. 

Η χρήση ραδιενεργού ιωδίου μετεγχειρητικά

Τα κύτταρα του θυρεοειδούς έχουν μια μοναδική ιδιότητα, διαθέτουν ένα κυτταρικό μηχανισμό για την απορρόφηση του ιωδίου. Το ιώδιο χρησιμοποιείται από τα θυρεοειδικά κύτταρα για την παραγωγή θυρεοειδικής ορμόνης. Σπάνια άλλα κύτταρα στον οργανισμό θα απορροφήσουν το ιώδιο. Εμείς επωφελούμαστε από αυτό το γεγονός και δίνουμε ραδιενεργό ιώδιο στους ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ραδιενεργού ιωδίου αλλά ένας τύπος είναι τοξικός για τα κύτταρα. Τα καρκινικά θυρεοειδικά κύτταρα  απορροφούν το ιώδιο και ως εκ τούτου μπορούμε να τα στοχεύσουμε και να τα καταστρέψουμε, δίνοντας το τοξικό ισότοπο I-131. Αυτή την θεραπεία δεν την χρειάζονται όλοι αυτοί που έχουν θυλακιώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, αλλά εκείνοι που έχουν μεγαλύτερους όγκους και εξαπλώνονται σε λεμφαδένες ή άλλες περιοχές, όγκους που εμφανίζονται επιθετικοί μικροσκοπικά και οι ηλικιωμένοι ασθενείς. Αυτό είναι κάτι που είναι εξαιρετικά εξατομικευμένο και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε συστάσεις εδώ ή αλλού σε αυτή την ιστοσελίδα μας επειδή εμπλέκονται πάρα πολλοί παράγοντες. Όμως, αυτός είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τύπος «συμπληρωματικής και στοχευμένης θεραπείας» που θα έχει ελάχιστα ή καθόλου πιθανές παρενέργειες (χωρίς απώλεια μαλλιών, ναυτία, απώλεια βάρους κ.λπ.).

Η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου ενισχύεται όταν η TSH είναι σε υψηλά επίπεδα, όταν δηλαδή ο ασθενής είναι υποθυρεοειδικός. Επομένως, οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν διακόψει τη θεραπεία της υποκατάστασης της θυρεοειδικής ορμόνης και να είναι σε δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας ιωδίου για τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από τη θεραπεία με το ραδιενεργό ιώδιο. Συνήθως χορηγείται 6 εβδομάδες μετά από τη χειρουργική επέμβαση (αυτό όμως είναι κάτι που εξαρτάται και από άλλους παράγοντες) και μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε 12 μήνες εάν είναι απαραίτητο (εντός ορισμένων ορίων δόσης).

Τι γίνεται με τα χάπια θυρεοειδούς μετά από χειρουργική επέμβαση καρκίνου του θυρεοειδούς;

Ανεξάρτητα από το εάν σε έναν ασθενή έχει αφαιρεθεί μόνο ο ένας λοβό ή ολόκληρος ο θυρεοειδής αδένας, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει θυρεοειδική ορμόνη αντικατάστασης, για το υπόλοιπο της ζωής του. Αυτό γίνεται για να αντικαταστήσει την ορμόνη σε εκείνους που δεν έχουν τον ένα λοβό του θυρεοειδή, και να καταστέλλει την περαιτέρω δραστηριότητα του αδένα σε εκείνους με υπολείμματα που έχουν μείνει στο λαιμό. Υπάρχουν ευνοϊκές ενδείξεις που δείχνουν ότι το θυλακιώδες καρκίνωμα (όπως και το θηλώδες) ανταποκρίνεται στην ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς (TSH) που εκκρίνεται από την υπόφυση, επομένως, δίδεται εξωγενής θυρεοειδική ορμόνη που οδηγεί σε μειωμένα επίπεδα TSH και χαμηλότερη ώθηση για την ανάπτυξη οποιωνδήποτε υπολειπόμενων καρκινικών κυττάρων. Τα ποσοστά υποτροπής και θνησιμότητας έχουν αποδειχθεί ότι είναι χαμηλότερα στους ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία καταστολής.

Τι είδους παρακολούθηση είναι απαραίτητη σε έναν ασθενή που είχε θυλακιώδη καρκίνο θυρεοειδούς;

Όλοι οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς πρέπει να ελέγχονται δια βίου για την παρακολούθηση της νόσου αλλά και των ορμονών τους. Οι ασθενείς θα πρέπει να εξετάζουν, ετησίως, το επίπεδο θυρεοσφαιρίνης στο αίμα καθώς και να παρακολουθούνται με υπερήχους υψηλής ανάλυσης στο λαιμό. Η θυρεοσφαιρίνη του αίματος γενικά δεν είναι χρήσιμη για την αρχική διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς, αλλά είναι αρκετά χρήσιμη στην παρακολούθηση ενός καλά διαφοροποιημένου καρκινώματος (εάν έχει πραγματοποιηθεί ολική θυρεοειδεκτομή). Ένα υψηλό επίπεδο θυρεοσφαιρίνης στον ορό που ήταν προηγουμένως χαμηλό μετά την ολική θυρεοειδεκτομή, ειδικά εάν αυξήθηκε σταδιακά με διέγερση της TSH είναι ουσιαστικά ενδεικτικό υποτροπής της νόσου. Τα αυξημένα επίπεδα θυρεοσφαιρίνης πρέπει να συμπληρώνονται με διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις για τον καθορισμό της πιθανής τοπικής, περιφερικής (λεμφαδένας) ή απομακρυσμένης θέσης καρκινικής εστίας.

Αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς

Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η πιο σπάνια και θανατηφόρα μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους που είναι γνωστοί στην ανθρωπότητα. Σε ελάχιστες όμως περιπτώσεις μπορεί να θεραπευτεί. Ο αναπλαστικός καρκίνος θυρεοειδούς μπορεί να θεραπευτεί μόνο αν απευθυνθείτε από την αρχή που θα τον ανακαλύψετε, σε μια ομάδα έμπειρων και εξειδικευμένων γιατρών. Η επιλογή της σωστής ομάδας και του καλύτερου χειρουργού είναι το πιο σημαντικό βήμα που μπορείτε να κάνετε, για τη θεραπεία του καρκίνου σας. 

Ευτυχώς, ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο πιο σπάνιος, από όλους τους καρκίνους του θυρεοειδούς. 

Ονομάζεται επίσης «αναπλαστικό καρκίνωμα του θυρεοειδούς». Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια, ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι αρκετά συχνός, είναι πολύ πιθανό ότι θα γνωρίζετε κάποιον που είχε ή έχει έναν τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς. Ωστόσο, ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ένας πολύ ασυνήθιστος τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς. Οι περισσότεροι ασθενείς και ακόμη και οι ειδικοί του θυρεοειδούς έχουν ελάχιστη έως καθόλου εμπειρία με αυτόν τον σπάνιο τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς. Προσπαθήστε να μην σκεφτείτε για τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς όπως θα κάνατε για άλλους καρκίνους του θυρεοειδούς, επειδή αυτό πιθανόν θα σας οδηγήσει σε λάθος κατεύθυνση.

 Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς ξεκινά μέσα στο θυρεοειδή σαν ένας όζος, αλλά αναπτύσσεται πολύ γρήγορα. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να αναπτυχθεί αλλά και να εξαπλωθεί ανησυχητικά γρήγορα. Οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς σπάνια παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς αποτελεί εξαίρεση. Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν πραγματικά συμπτώματα. Οι ασθενείς με αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς παρουσιάζουν συχνά μια ταχέως αναπτυσσόμενη μάζα στο λαιμό, μπορεί επίσης να παρουσιάσουν βραχνάδα (παράλυση φωνητικών χορδών), δυσκολία στην κατάποση ή να παρατηρήσουν έναν όγκο στο λαιμό που δεν κινείται. Σε αντίθεση με άλλους συνηθέστερους τύπους καρκίνου του θυρεοειδούς, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι πολύ κρίσιμη για την επιτυχή αντιμετώπιση αυτού του πιο επιθετικού καρκίνου του θυρεοειδούς.

Εάν σας ανακοινωθεί  ότι έχετε αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς, δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για να τον σπαταλήσετε ή να καθυστερήσετε την διάγνωση ή την πιθανή θεραπεία σας. Αυτός ο καρκίνος μπορεί κυριολεκτικά να αλλάξει από μέρα σε μέρα μπροστά στα μάτια σας. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι πραγματικά μια πάθηση που χρειάζεται επείγουσα αντιμετώπιση και ο χρόνος δεν είναι με το μέρος σας. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να διαγνωστεί από την FNA του όζου σας ή ακόμη και από έναν ανώμαλο λεμφαδένα στον λαιμό σας που μπορεί να έχει βρεθεί στο υπερηχογράφημα. Μερικές φορές ενδέχεται να απαιτούνται πρόσθετες βιοψίες και ειδικές μικροσκοπικές μελέτες στα δείγματα προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διάγνωση του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να θεραπευτεί μόνο εάν δεν έχει εξαπλωθεί σε απομακρυσμένες περιοχές στον οργανισμό σας και μπορεί να αφαιρεθεί εντελώς με χειρουργική επέμβαση. Μόνο ένας εξειδικευμένος και έμπειρος χειρουργός καρκίνου του θυρεοειδούς μπορεί να καθορίσει εάν ένας αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία σε χειρουργική επέμβαση αναπλαστικού καρκίνου θυρεοειδούς. Γι’ αυτό μην χάνετε χρόνο και βρείτε τον πιο έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς. 

Σπάνια είναι ένας αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς που βρίσκεται τυχαία, είναι μικρός όταν διαγνωστεί. Οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς αναπτύσσονται γρήγορα και σχεδόν πάντα εντοπίζονται εύκολα από τον ασθενή αφού γρήγορα αυξάνουν πολύ σε μέγεθος ή προκαλούν γρήγορα αλλαγή στη φωνή σας. Η έγκαιρη διάγνωση του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς είναι πολύ σπάνια. Οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς μπορούν να μεγαλώσουν σημαντικά μέσα σε εβδομάδες και μερικές φορές ακόμη και μέσα σε ημέρες. Προειδοποίηση, τα συμπτώματα του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς, όπως η μάζα στο λαιμό και οι αλλαγές στη φωνή είναι καθυστερημένα ευρήματα. Δεν είναι ότι έχετε κάνει κάτι  λάθος και εμφανίστηκε τόσο γρήγορα, αλλά τώρα πρέπει να βρείτε έναν ειδικό και να δράσετε άμεσα!

Έχετε κάποια ερώτηση?

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες στον ιστότοπο μας και μπορεί να είναι δύσκολο να τις κατανοήσετε όλες. Εάν έχετε κάποια ερώτηση για τους χειρουργούς μας ή για το χειρουργείο σας, επικοινωνήστε μαζί μας και θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε.

Οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς διηθούν σχεδόν πάντα τους λεμφαδένες του λαιμού. Ο προσδιορισμός της έκτασης της νόσου του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς είναι κρίσιμος στον σχεδιασμό της θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας της πλήρους αφαίρεσης της νόσου από το λαιμό, εάν δεν υπάρχουν ενδείξεις για μακρινή εξάπλωση του καρκίνου.

Παρόλο που συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνεται  τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, αυτή η αύξηση, ευτυχώς, δεν φαίνεται να οφείλεται στον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς. Η μικροσκοπική περιγραφή του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς χρονολογείται τουλάχιστον 100 χρόνια πριν. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσονται οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη έρευνα. Ορισμένοι αναπτύσσονται μέσα σε όζους που υπήρχαν για πολλά χρόνια. Αντιθέτως, άλλοι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς φαίνεται να αναπτύσσονται εντός του θυρεοειδούς αδένα χωρίς να προϋπάρχουν όζοι. 

 Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες από τις γυναίκες και η συχνότερη εμφάνιση του είναι σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 65 χρόνων. 

Αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς Γρήγορα στοιχεία:

  • Η FNA ενός όζου στο θυρεοειδή σας ή μιας μάζας στο λαιμό σας, μπορεί να διαγνώσει ότι έχετε αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς !!!
  • Οι πιο συχνές ηλικίες που εμφανίζεται είναι αυτές άνω των 65 ετών
  • Στους άνδρες εμφανίζεται πιο συχνά από ότι στις γυναίκες
  • Είναι ένας από τους πιο επιθετικούς και θανατηφόρους καρκίνους που είναι γνωστοί στην ανθρωπότητα
  • Ευτυχώς, αντιπροσωπεύει μόνο το 1% περίπου όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς
  • Μπορεί να σχετίζεται με προηγούμενη έκθεση σε ακτινοβολία
  • Εξαπλώνεται στους λεμφαδένες του λαιμού σε πάνω από 90% των ασθενών
  • Η επέκταση του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς σε διπλανό όργανο του θυρεοειδή είναι συχνή
  • Η μακρινή εξάπλωση στους πνεύμονες, τα οστά και το συκώτι εμφανίζεται συνήθως ακόμη και με την στιγμή της διάγνωσης
  • Σπάνια εμφανίζεται σε νέους ασθενείς
  • Η μακροχρόνια επιβίωση υπάρχει μόνο σε ασθενείς στους οποίους δεν έχει γίνει μακρινή μετάσταση (εξάπλωση) και στην περίπτωση που μπορεί να αφαιρεθεί πλήρως από το λαιμό

Η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνεται μόνο από όσους είναι πολύ έμπειροι χειρουργοί καρκίνου του θυρεοειδούς

Αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς: Σε ποιους εμφανίζεται;

Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς (καρκίνωμα) τείνει να εμφανίζεται σε μεγάλους ηλικιακά ασθενείς. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 65 χρόνων. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες από τις γυναίκες. Δεδομένου ότι ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, όλοι πρέπει να είναι ενημερωμένοι σχετικά με τις παθήσεις του θυρεοειδούς ώστε να καταλάβουν γρήγορα αν κάτι αλλάξει στον θυρεοειδή τους αδένα. 

Αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς: Πώς διαγιγνώσκεται;

Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς ξεκινά σαν μια ανάπτυξη μη φυσιολογικών καρκινικών κυττάρων μέσα στο θυρεοειδή. Καθώς αυτά τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται σχηματίζουν έναν όγκο που συχνά βγαίνει έξω από το θυρεοειδή αδένα. Δυστυχώς, επειδή οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς αναπτύσσονται με τόσο γρήγορο ρυθμό, σπάνια εντοπίζονται νωρίς. Συνήθως, οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς διαγιγνώσκονται από τον ασθενή παρατηρώντας την ταχεία ανάπτυξη ενός όγκου στο λαιμό ή συμπτώματα που προκαλούνται από άμεση εισβολή του η οποία προκαλεί αλλαγή στη φωνή ή δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή. 

 Ο υπέρηχος είναι ένας τρόπος χρήσης ηχητικών κυμάτων για να εξετάζονται τα όργανα κάτω από το δέρμα. Δεν εκθέτει τον ασθενή σε καμία ακτινοβολία. Ο υπέρηχος για τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς είναι πολύ πιο ευαίσθητος από οποιαδήποτε κλινική εξέταση με τα χέρια (ψηλάφηση). Ο υπέρηχος είναι εξαιρετικά σημαντικός για τον προσδιορισμό της έκτασης του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς, ιδίως για την εξέταση των λεμφαδένων του λαιμού. Το επόμενο βήμα είναι σχεδόν πάντα η διενέργεια παρακέντησης με λεπτή βελόνας, για να ληφθεί δείγμα για κυτταρολογική εξέταση. Ο κυτταρολόγος ενδέχεται να μην μπορεί να πει ότι πρόκειται πραγματικά για αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς αλλά σίγουρα μπορεί να πει ότι πρόκειται για έναν κακώς διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς. Αυτό δεν πρέπει να επηρεάζει την απόφαση για θεραπεία αφού ελάχιστα διαφέρει η θεραπεία της μια περίπτωσης από την άλλη. 

Ποια είναι τα συμπτώματα ενός αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς;

Σε αντίθεση με όλους τους άλλους καρκίνους του θυρεοειδούς, ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς έχει συνήθως συμπτώματα. Αν και σχεδόν ποτέ δεν προκαλεί υπερθυρεοειδισμό (αυξημένη λειτουργία του θυρεοειδούς) ή υποθυρεοειδισμό (μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς), συνήθως αναπτύσσεται τόσο γρήγορα και τόσο διεισδυτικά στα όργανα γύρω από τον θυρεοειδή που προκαλεί γρήγορα τα πρώτα συμπτώματα. Τα πιο συχνά συμπτώματα του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η ταχεία ανάπτυξη ενός όγκου στο λαιμό και οι αλλαγές στη φωνή και την κατάποση. 

Μόνο και μόνο τότε που ένας αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς δεν έχει εξαπλωθεί σε απομακρυσμένες περιοχές του σώματος, η πλήρης χειρουργική αφαίρεση της νόσου από τον λαιμό είναι η μόνη ευκαιρία για θεραπεία αυτού του πιο επιθετικού καρκίνου του θυρεοειδούς. Εάν ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς δεν αφαιρεθεί από έναν ειδικό και πολύ έμπειρο χειρουργό του καρκίνου του θυρεοειδούς, δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για επανεπέμβαση, ο καρκίνος θα γίνει ανεξέλεγκτος. Έχετε μόνο μία ευκαιρία για θεραπεία. Βεβαιωθείτε ότι έχετε διαλέξει την καλύτερη ομάδα γιατρών.

Αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς: Τι γίνεται με τους λεμφαδένες;

Λεμφαδένες υπάρχουν σε όλο το σώμα και ο ρόλος τους είναι να καταπολεμούν τις λοιμώξεις αλλά και τον καρκίνο. Όλοι είχαμε «πρησμένους αδένες» στο λαιμό μας όταν είχαμε πονόλαιμο ή αμυγδαλές. Αυτοί οι ίδιοι αδένες που διογκώνονται όταν έχουμε λοίμωξη στον αυχένα μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του καρκίνου εμποδίζοντας την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων από τον θυρεοειδή στον υπόλοιπο οργανισμό. Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί σίγουρα να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του λαιμού, σε ποσοστό τουλάχιστον το 90% και αυτό γίνεται με την αρχική του εμφάνιση. Η μη αναγνώριση ότι ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του λαιμού είναι μια συχνή αιτία αποτυχίας της θεραπείας. Η αποτυχία εκτίμησης της έκτασης που πρέπει να έχει η χειρουργική επέμβαση για τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς και η μη αφαίρεση όλης της νόσου είναι η άλλη συχνή και κρίσιμη αιτία αποτυχίας αντιμετώπισης αυτής της νόσου. Αυτές είναι συχνές σε άπειρους χειρουργούς και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην επιβίωση του αρρώστου. Βεβαιωθείτε ότι έχετε βρει την πιο έμπειρη ομάδα γιατρών για αυτό το πρόβλημα.

Τα καλύτερα ποσοστά θεραπείας προέρχονται από τους πιο έμπειρους χειρουργούς!

Αυτό που είναι εξαιρετικά σημαντικό για εσάς είναι να βρείτε μια πολύ έμπειρη και εξειδικευμένη ομάδα γιατρών. Αυτή η ομάδα θα πρέπει να έχει πολύ έμπειρο ενδοκρινολόγο, εξειδικευμένο ακτινοδιαγνώστη (υπερηχογράφημα, FNA κλπ), κυτταρολόγο και παθολογο-ανατόμο (ιστολογική) ώστε να κάνουν πολύ καλή διάγνωση και σταδιοποίηση και πολύ έμπειρη χειρουργική ομάδα που να μπορεί να διενεργήσει την σωστή χειρουργική επέμβαση.

Σημαντική σημείωση: Μελέτες έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι το 11% των ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς έχουν υπολειπόμενη νόσο στο λαιμό τους μετά την αρχική χειρουργική επέμβαση. Και αυτό συμβαίνει στους πιο ευνοϊκούς διαγνωσμένους καρκίνους του θυρεοειδούς στο αρχικό τους στάδιο. Επιπλέον, μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του θυρεοειδούς που βρίσκεται στον θυρεοειδή αδένα ή / και στους λεμφαδένες στον λαιμό, έως και το 30% θα εμφανίσει υποτροπή του καρκίνου στο λαιμό τους! Για τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς, υπάρχει μόνο μία ευκαιρία για χειρουργική επέμβαση. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για επανεπέμβαση. Γνωρίζουμε ότι ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ουσιαστικά ανίατος όταν η ασθένεια έχει εξαπλωθεί σε απομακρυσμένες περιοχές του οργανισμού.

Πώς δημιουργείται ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς;

Οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς δεν είναι όλοι ίδιοι. Σχεδόν όλοι οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς είναι μεγάλοι, εξαπλώνονται στα γύρω όργανα και στους λεμφαδένες του λαιμού. Για να διαχωρίσετε τους καρκίνους που είναι εύκολο να θεραπευτούν από εκείνους που είναι πιο δύσκολο να θεραπευτούν, οι γιατροί έχουν επινοήσει ένα σύστημα αξιολόγησης ή «σταδιοποίησης». Όλοι οι καρκίνοι έχουν το δικό τους σύστημα σταδιοποίησης, αλλά ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς έχει ένα σύστημα δικής του σταδιοποίησης που δεν μοιάζει με αυτό που υπάρχει για τους περισσότερους άλλους καρκίνους. Το σύστημα σταδιοποίησης για τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς δεν λαμβάνει υπόψη το μέγεθος του καρκίνου του θυρεοειδούς ή εάν έχει ή δεν έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες. Είναι σημαντικό ότι όλοι οι αναπλαστικοί καρκίνοι του θυρεοειδούς θεωρούνται στάδιο IV, κάτι που φανερώνει την κακή πρόγνωση αυτού του τύπου καρκίνου. Ο τελευταίος παράγοντας της σταδιοποίησης του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς είναι η παρουσία μακρινών μεταστάσεων, που δείχνει εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε απομακρυσμένες (μακρινές) περιοχές όπως οι πνεύμονες, το ήπαρ ή τα οστά. Μόνο το αρχικό στάδιο των αναπλαστικών καρκίνων του θυρεοειδούς θα πρέπει να εξετάζεται αν είναι υποψήφιο για ριζική χειρουργική θεραπεία. Οποιαδήποτε ένδειξη μακρινής εξάπλωσης του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς καθιστά τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς μη χειρουργήσιμο. Όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε έγκυρο σύστημα σταδιοποίησης, η ακριβής σταδιοποίηση προβλέπει την πιθανότητα επιτυχούς θεραπείας.

Ποια χειρουργός μπορεί να αντιμετωπίσει τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς;

Ο αναπλαστικός καρκίνος του θυρεοειδούς αντιμετωπίζεται πολύ σπάνια με ριζική χειρουργική επέμβαση. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μόνο το πιο πρώιμο στάδιο του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς θα πρέπει να εξετάζεται αν είναι υποψήφιο για χειρουργική επέμβαση. Οποιαδήποτε ένδειξη μακρινής εξάπλωσης του αναπλαστικού καρκίνου του θυρεοειδούς καθιστά τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς μη χειρουργήσιμη  ασθένεια. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η μόνη πιθανότητα θεραπείας είναι να έχουμε έναν εξειδικευμένο και πολύ έμπειρο χειρουργό καρκίνου του θυρεοειδούς από την αρχή. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο χειρουργός που ασχολείται περιστασιακά με τον καρκίνο θυρεοειδούς δεν πρέπει να αναλαμβάνει παρόμοια περιστατικά. Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για επανεπέμβαση στον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς. 

COVID-19

Μένουμε ασφαλής

Έχετε κάποια ερώτηση?

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες στην ιστοσελίδα μας και μπορεί να είναι δύσκολο να αφομοιωθούν όλες. Εάν έχετε κάποια ερώτηση για τον χειρουργό μας ή για την επέμβαση στην οποία πρόκειται να υποβληθείτε, επικοινωνήστε μαζί μας και θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε.

Ασκήσεις για τον Θυρεοειδή

Δείτε τις ασκήσεις που χρειάζονται, μετά την χειρουργική αφαίρεση θυρεοειδή και παραθυρεοειδών αδένων.