Τ. Τίτε

Tati Tite: Πραγματικά ότι και να πω για την εμπειρία μου είναι λίγο! Καταρχάς μόνο η κορμοστασιά του ΑΝΘΡΏΠΟΥ αυτού, η αύρα, η καλοσύνη σε ηρεμούν. Μπήκα μέσα στο χειρουργείο φέρνοντας μερικά κεράσματα για πρωινό στην ομάδα του χειρουργείο, με ευχαρίστησαν τοσες φορές πολλοί άνθρωποι και αυτό με έκανε να γεμίσει η καρδούλα μου με τόση χαρά πριν την “μεγάλη ώρα”, διότι μια τόσο απλή ευχαριστήρια πράξη προς αυτούς τους καθημερινούς αγωνιστές εκτιμήθηκε τόσο πολύ. Μπήκα στο χειρουργείο με την καλύτερη διάθεση. Ο γιατρός ήταν δίπλα μου συνεχως! Οοοοοοοτι και να τον έπαιρνα να τον ρωτήσω πριν και μετά αυτόν και την κύρια Λεμονή ήταν εκεί (πράγμα αξιοσημείωτο και αξιοσέβαστο).Όλα ήταν οργανομενα σαν ρολόι. Όλη η ομάδα υπέροχη. Μιλαγα κανονικά από τις πρώτες ώρες. Το πρώτο 24ωρο ήθελα μοοονο να κοιμάμαι. Όταν ξυπνησα μιλαγα κανονικά (λίγο πιο σιγανά αλλά η χροιά μου δεν άλλαξε ούτε στο τόσο) αφού η μαμα μου μου λεει αχ μιλάς. Και της λεω εεεε βέβαια μιλάω μαμα σου είπα η Παναγία θα είναι μαζί μας(χωρίς καθόλου ανχος) , άσε με να κοιμηθώ νυστάζω πολύ (τοοοοοσο χαλαρά). Δεν ένιωσα καθόλου πόνο στο σημειο. Με ενοχλούσε πιο πολύ ο ορός και ένα άλλο σακουλάκι που είχα πάνω μου και ένας πονοκέφαλος που είχα τις πρώτες ώρες πάρα το σημείο εκεί. Στα χέρια του κυρίου Τσιριγωτακη είμαι 100% σίγουρη, από τα γεγονότα και το πως κατέληξα να τον γνωρίσω την 25η Μαρτίου στην γιορτή της Παναγίτσας μας, πως με έστειλε ο Θεός . Ειχε έρθει και η εικόνα της Παναγίας ροδον αμάραντον, μετά την επίσκεψη μας ήξερα ότι στα δικά του χέρια θα αφεθώ, πήγα προσκηνισα και όλα πήγαν υπέροχα με τις ευλογίες της Παναγίτσας και του Παντοδυναμου. Όταν πήγα στην ενδοκρινολογο μου, είπε στην βοηθώ της “θυμάσαι την κυρία που ήρθε πριν? Εδώ η κοπέλα (για μίλα) είναι Τσιριγωτακης” μου εξήγησαν ύστερα ότι η κοπέλα το πρωί δεν είχε καθόλου καλή φωνή (δεν είχαμε τον ίδιο χειρουργό) . Δεν έχω ακούσει κάποιον να μιλάει μετά από επέμβαση θυρεοειδους διότι είμαι η μόνη στο περιγυρο μου που έκανε αφαίρεση ωστόσο είμαι ευγνώμον για ΟΛΑ