Στάυρος Τσιριγωτάκης

Που έκανα την ειδικότητα μου;

Την ειδικότητα της γενικής χειρουργικής την έκανα στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά, ένα μάχιμο νοσοκομείο πρώτης γραμμής. Θυμάμαι όταν εφημέρευε το νοσοκομείο μας ήταν το μοναδικό νοσοκομείο για όλο τον Πειραιά, για όσους έρχονταν από τα νησιά αλλά και ο πρώτος σταθμός για όσους έρχονταν από Πελοπόννησο.

Η εμπειρία που αποκτούσαμε ήταν τεράστια αφού είχαμε όλων των ειδών τους ασθενείς. Η κλινική στην οποία ήμουν ειδικευόμενος είχε ορισμένους χειρουργούς οι οποίοι ήταν πραγματικά χαρισματικοί, την αξία τους όμως την κατάλαβα όταν έφυγα από το νοσοκομείο αυτό και δούλεψα αλλού. Τότε τους σύγκρινα με άλλους που συνάντησα σε άλλα νοσοκομεία.

Το πρόγραμμα που ακολουθούσαμε ήταν εξαντλητικό και περνούσα πολλές ώρες την εβδομάδα μέσα στο νοσοκομείο. Τον Διευθυντή μου τον γνώρισα αφού τον είχαμε επιλέξει για να χειρουργήσει τον πατέρα μου όταν εγώ ήμουν φοιτητής. Αυτά τα 5 χρόνια της ειδικότητας μου ήταν πολύ δύσκολα χρόνια αλλά η καλή εκπαίδευση δεν έρχεται ποτέ χωρίς μεγάλες προσωπικές αλλά και οικογενειακές θυσίες.

Είμαι ευγνώμων που το πέρασα αυτό αλλά χαίρομαι που δεν χρειάζεται να το ξαναπεράσω. Μετά το τέλος της ειδικότητας μου γνώρισα τον καθηγητή κύριο Γιώργο Καπελάκη. Ενθουσιάστηκα αλλά και με εντυπωσίασε με την χειρουργική του θυρεοειδή που διενεργούσε. Τον θεωρώ μέντορα μου, τον σέβομαι και του οφείλω όλες μου σχεδόν τις γνώσεις σε αυτή την απαιτητική χειρουργική. Θεωρώ ότι είναι αν όχι ο κορυφαίος, ένας στους 5 κορυφαίους χειρουργούς θυρεοειδούς του κόσμου. Έχει τεράστια εμπειρία, εξαιρετική δεινότητα και είναι πραγματικός δάσκαλος. Θα τον ευγνωμονώ πάντα για όσα μου προσέφερε.

Ταξίδεψα και δούλεψα και σε άλλα νοσοκομεία όπως στη Γερμανία αλλά και στην Πίζα της Ιταλίας, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Τσιζανέλο που θεωρείται το κορυφαίο Κέντρο Χειρουργικής Θυρεοειδούς στον κόσμο. Ο καθηγητής Πάολο Μίκολι ήταν τότε ο Διευθυντής του Κέντρου, σήμερα είναι ο Γκαμπριέλ Ματεράτσι και οι δύο είναι εξαιρετικοί χειρουργοί αλλά και προσωπικοί μου φίλοι. Τους ευχαριστώ και τους δύο για όσα με βοήθησαν να μάθω από την τεράστια εμπειρία τους.